تمرن
Arabic
Etymology 1
Verb
تمرن (form I)
- تَمْرُنُ (tamrunu) /tam.ru.nu/: inflection of مَرَنَ (marana):
- second-person masculine singular non-past active indicative
- third-person feminine singular non-past active indicative
- تَمْرُنَّ (tamrunna) /tam.run.na/: second-person feminine plural non-past active indicative/subjunctive/jussive of مَرَنَ (marana)
- تَمْرُنَ (tamruna) /tam.ru.na/: inflection of مَرَنَ (marana):
- second-person masculine singular non-past active subjunctive
- third-person feminine singular non-past active subjunctive
- تَمْرُنْ (tamrun) /tam.run/: inflection of مَرَنَ (marana):
- second-person masculine singular non-past active jussive
- third-person feminine singular non-past active jussive
Etymology 2
Verb
تمرن (form II)
- تُمَرِّنُ (tumarrinu) /tu.mar.ri.nu/: inflection of مَرَّنَ (marrana):
- second-person masculine singular non-past active indicative
- third-person feminine singular non-past active indicative
- تُمَرِّنَّ (tumarrinna) /tu.mar.rin.na/: second-person feminine plural non-past active indicative/subjunctive/jussive of مَرَّنَ (marrana)
- تُمَرَّنُ (tumarranu) /tu.mar.ra.nu/: inflection of مَرَّنَ (marrana):
- second-person masculine singular non-past passive indicative
- third-person feminine singular non-past passive indicative
- تُمَرَّنَّ (tumarranna) /tu.mar.ran.na/: second-person feminine plural non-past passive indicative/subjunctive/jussive of مَرَّنَ (marrana)
- تُمَرِّنَ (tumarrina) /tu.mar.ri.na/: inflection of مَرَّنَ (marrana):
- second-person masculine singular non-past active subjunctive
- third-person feminine singular non-past active subjunctive
- تُمَرَّنَ (tumarrana) /tu.mar.ra.na/: inflection of مَرَّنَ (marrana):
- second-person masculine singular non-past passive subjunctive
- third-person feminine singular non-past passive subjunctive
- تُمَرِّنْ (tumarrin) /tu.mar.rin/: inflection of مَرَّنَ (marrana):
- second-person masculine singular non-past active jussive
- third-person feminine singular non-past active jussive
- تُمَرَّنْ (tumarran) /tu.mar.ran/: inflection of مَرَّنَ (marrana):
- second-person masculine singular non-past passive jussive
- third-person feminine singular non-past passive jussive
South Levantine Arabic
| Root |
|---|
| م ر ن |
| 1 term |
Etymology
From Arabic تَمَرَّنَ (tamarrana).
Pronunciation
Verb
تمرّن • (tmarran) V (present بتمرّن (bitmarran))
Conjugation
| singular | plural | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | |||
| past | m | تمرّنت (tmarrant) | تمرّنت (tmarrant) | تمرّن (tmarran) | تمرّننا (tmarranna) | تمرّنتو (tmarrantu) | تمرّنو (tmarranu) | |
| f | تمرّنتي (tmarranti) | تمرّنت (tmarranat) | ||||||
| present | m | بتمرّن (batmarran) | بتتمرّن (btitmarran) | بتمرّن (bitmarran) | منتمرّن (mnitmarran) | بتتمرّنو (btitmarranu) | بتمرّنو (bitmarranu) | |
| f | بتتمرّني (btitmarrani) | بتتمرّن (btitmarran) | ||||||
| subjunctive | m | اتمرّن (atmarran) | تتمرّن (titmarran) | يتمرّن (yitmarran) | نتمرّن (nitmarran) | تتمرّنو (titmarranu) | يتمرّنو (yitmarranu) | |
| f | تتمرّني (titmarrani) | تتمرّن (titmarran) | ||||||
| imperative | m | تمرّن (tmarran) | تمرّنو (tmarranu) | |||||
| f | تمرّني (tmarrani) | |||||||