تنامي

Arabic

Etymology 1

Verb

تَنَامِي • (tanāmī) (form I) /ta.naː.miː/

  1. second-person feminine singular non-past active subjunctive/jussive of نَامَ (nāma)

Etymology 2

Verb

تُنَامِي • (tunāmī) (form IV) /tu.naː.miː/

  1. second-person feminine singular non-past passive subjunctive/jussive of أَنَامَ (ʔanāma)