تنبؤ
See also: تنتو
Arabic
Noun
تَنَبُّؤ • (tanabbuʔ) m
- verbal noun of تَنَبَّأَ (tanabbaʔa) (form V)
Declension
| singular | basic singular triptote | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | تَنَبُّؤ tanabbuʔ |
التَّنَبُّؤ at-tanabbuʔ |
تَنَبُّؤ tanabbuʔ |
| nominative | تَنَبُّؤٌ tanabbuʔun |
التَّنَبُّؤُ at-tanabbuʔu |
تَنَبُّؤُ tanabbuʔu |
| accusative | تَنَبُّؤًا tanabbuʔan |
التَّنَبُّؤَ at-tanabbuʔa |
تَنَبُّؤَ tanabbuʔa |
| genitive | تَنَبُّؤٍ tanabbuʔin |
التَّنَبُّؤِ at-tanabbuʔi |
تَنَبُّؤِ tanabbuʔi |