تنبئي
Arabic
Etymology 1
Verb
تنبئي (form IV)
- تُنْبِئِي (tunbiʔī) /tun.bi.ʔiː/: second-person feminine singular non-past active subjunctive/jussive of أَنْبَأَ (ʔanbaʔa)
- تُنْبَئِي (tunbaʔī) /tun.ba.ʔiː/: second-person feminine singular non-past passive subjunctive/jussive of أَنْبَأَ (ʔanbaʔa)
Etymology 2
Verb
تَنَبَّئِي • (tanabbaʔī) (form V) /ta.nab.ba.ʔiː/
- second-person feminine singular imperative of تَنَبَّأَ (tanabbaʔa)