تنبیه
Persian
Etymology
Borrowed from Arabic تَنْبِيه (tanbīh, “awakening”).
Pronunciation
- (Classical Persian) IPA(key): /tan.ˈbiːh/
- (Dari, formal) IPA(key): [t̪ʰäm.bíːʱ]
- (Iran, formal) IPA(key): [t̪ʰæm.bíːʰ]
- (Tajik, formal) IPA(key): [t̪ʰäm.bíʱ]
| Readings | |
|---|---|
| Classical reading? | tanbīh |
| Dari reading? | tanbīh |
| Iranian reading? | tanbih |
| Tajik reading? | tanbih |
Noun
| Dari | تنبیه |
|---|---|
| Iranian Persian | |
| Tajik | танбеҳ |
تنبیه • (tambih) (plural تنبیهات)
- reprimand, reproach, warning
- punishment
- (archaic) awakening; rousing
- early 1200s, Farīd ud-Dīn ʿAṭṭār, مختارنامه [Mukhtārnāma][1]:
- چندان که ز مرگ میبگویم دل را
تنبیه نمیاوفتد این غافل را- čandān ki zi marg mē-bigūyam dil rā
tambīh na-mē-ūftad īn ġāfil rā - I spoke of death to my heart too often,
So awakening never reached this heedless [heart].
- čandān ki zi marg mē-bigūyam dil rā