تنجمي

Arabic

Etymology 1

Verb

تَنْجُمِي • (tanjumī) (form I) /tan.d͡ʒu.miː/

  1. second-person feminine singular non-past active subjunctive/jussive of نَجَمَ (najama)

Etymology 2

Verb

تُنَجِّمِي • (tunajjimī) (form II) /tu.nad͡ʒ.d͡ʒi.miː/

  1. second-person feminine singular non-past active subjunctive/jussive of نَجَّمَ (najjama)

Etymology 3

Verb

تَنَجَّمِي • (tanajjamī) (form V) /ta.nad͡ʒ.d͡ʒa.miː/

  1. second-person feminine singular imperative of تَنَجَّمَ (tanajjama)