تندي
Arabic
Etymology 1
Verb
تندي (form I)
- تَنْدِي (tandī) /tan.diː/: second-person feminine singular non-past active subjunctive/jussive of نَدَا (nadā)
- تُنْدَيْ (tunday) /tun.daj/: second-person feminine singular non-past passive subjunctive/jussive of نَدَا (nadā)
Etymology 2
Verb
تَنْدَيْ • (tanday) (form I) /tan.daj/
- second-person feminine singular non-past active subjunctive/jussive of نَدِيَ (nadiya)