تندي

See also: بندي, تندى, and بندی

Arabic

Etymology 1

Verb

تندي (form I)

  1. تَنْدِي (tandī) /tan.diː/: second-person feminine singular non-past active subjunctive/jussive of نَدَا (nadā)
  2. تُنْدَيْ (tunday) /tun.daj/: second-person feminine singular non-past passive subjunctive/jussive of نَدَا (nadā)

Etymology 2

Verb

تَنْدَيْ • (tanday) (form I) /tan.daj/

  1. second-person feminine singular non-past active subjunctive/jussive of نَدِيَ (nadiya)