تنفري
See also: تنقرئ
Arabic
Etymology 1
Verb
تنفري (form I)
- تَنْفُرِي (tanfurī) /tan.fu.riː/: second-person feminine singular non-past active subjunctive/jussive of نَفَرَ (nafara)
- تَنْفِرِي (tanfirī) /tan.fi.riː/: second-person feminine singular non-past active subjunctive/jussive of نَفَرَ (nafara)
Etymology 2
Verb
تنفري (form II)