تنفري

See also: تنقرئ

Arabic

Etymology 1

Verb

تنفري (form I)

  1. تَنْفُرِي (tanfurī) /tan.fu.riː/: second-person feminine singular non-past active subjunctive/jussive of نَفَرَ (nafara)
  2. تَنْفِرِي (tanfirī) /tan.fi.riː/: second-person feminine singular non-past active subjunctive/jussive of نَفَرَ (nafara)

Etymology 2

Verb

تنفري (form II)

  1. تُنَفِّرِي (tunaffirī) /tu.naf.fi.riː/: second-person feminine singular non-past active subjunctive/jussive of نَفَّرَ (naffara)
  2. تُنَفَّرِي (tunaffarī) /tu.naf.fa.riː/: second-person feminine singular non-past passive subjunctive/jussive of نَفَّرَ (naffara)