توتير
Arabic
Noun
تَوْتِير • (tawtīr) m
- verbal noun of وَتَّرَ (wattara) (form II)
Declension
| singular | basic singular triptote | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | تَوْتِير tawtīr |
التَّوْتِير at-tawtīr |
تَوْتِير tawtīr |
| nominative | تَوْتِيرٌ tawtīrun |
التَّوْتِيرُ at-tawtīru |
تَوْتِيرُ tawtīru |
| accusative | تَوْتِيرًا tawtīran |
التَّوْتِيرَ at-tawtīra |
تَوْتِيرَ tawtīra |
| genitive | تَوْتِيرٍ tawtīrin |
التَّوْتِيرِ at-tawtīri |
تَوْتِيرِ tawtīri |