تورعي

Arabic

Etymology 1

Verb

تورعي (form I)

  1. تَوْرَعِي (tawraʕī) /taw.ra.ʕiː/: second-person feminine singular non-past active subjunctive/jussive of وَرِعَ (wariʕa)
  2. تَوْرُعِي (tawruʕī) /taw.ru.ʕiː/: second-person feminine singular non-past active subjunctive/jussive of وَرُعَ (waruʕa)

Etymology 2

Verb

تَوَرَّعِي • (tawarraʕī) (form V) /ta.war.ra.ʕiː/

  1. second-person feminine singular imperative of تَوَرَّعَ (tawarraʕa)