توغل

Arabic

Root
و غ ل (w ḡ l)
2 terms

Etymology 1

Verb

تَوَغَّلَ • (tawaḡḡala) V (non-past يَتَوَغَّلُ (yatawaḡḡalu), verbal noun تَوَغُّل (tawaḡḡul))

to study thoroughly, to delve, to go deeply into

Conjugation

Conjugation of **تَوَغَّلَ** (V, sound, full passive, verbal noun **تَوَغُّل**)

verbal noun الْمَصْدَر					تَوَغُّل tawaḡḡul
active participle اِسْم الْفَاعِل					مُتَوَغِّل mutawaḡḡil
passive participle اِسْم الْمَفْعُول					مُتَوَغَّل mutawaḡḡal
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم
		singular الْمُفْرَد			dual الْمُثَنَّى		plural الْجَمْع
		1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	تَوَغَّلْتُ tawaḡḡaltu	تَوَغَّلْتَ tawaḡḡalta	تَوَغَّلَ tawaḡḡala	تَوَغَّلْتُمَا tawaḡḡaltumā	تَوَغَّلَا tawaḡḡalā	تَوَغَّلْنَا tawaḡḡalnā	تَوَغَّلْتُمْ tawaḡḡaltum	تَوَغَّلُوا tawaḡḡalū
past (perfect) indicative الْمَاضِي	f	تَوَغَّلْتُ tawaḡḡaltu	تَوَغَّلْتِ tawaḡḡalti	تَوَغَّلَتْ tawaḡḡalat	تَوَغَّلْتُمَا tawaḡḡaltumā	تَوَغَّلَتَا tawaḡḡalatā	تَوَغَّلْنَا tawaḡḡalnā	تَوَغَّلْتُنَّ tawaḡḡaltunna	تَوَغَّلْنَ tawaḡḡalna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أَتَوَغَّلُ ʔatawaḡḡalu	تَتَوَغَّلُ tatawaḡḡalu	يَتَوَغَّلُ yatawaḡḡalu	تَتَوَغَّلَانِ tatawaḡḡalāni	يَتَوَغَّلَانِ yatawaḡḡalāni	نَتَوَغَّلُ natawaḡḡalu	تَتَوَغَّلُونَ tatawaḡḡalūna	يَتَوَغَّلُونَ yatawaḡḡalūna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	f	أَتَوَغَّلُ ʔatawaḡḡalu	تَتَوَغَّلِينَ tatawaḡḡalīna	تَتَوَغَّلُ tatawaḡḡalu	تَتَوَغَّلَانِ tatawaḡḡalāni	تَتَوَغَّلَانِ tatawaḡḡalāni	نَتَوَغَّلُ natawaḡḡalu	تَتَوَغَّلْنَ tatawaḡḡalna	يَتَوَغَّلْنَ yatawaḡḡalna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أَتَوَغَّلَ ʔatawaḡḡala	تَتَوَغَّلَ tatawaḡḡala	يَتَوَغَّلَ yatawaḡḡala	تَتَوَغَّلَا tatawaḡḡalā	يَتَوَغَّلَا yatawaḡḡalā	نَتَوَغَّلَ natawaḡḡala	تَتَوَغَّلُوا tatawaḡḡalū	يَتَوَغَّلُوا yatawaḡḡalū
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	f	أَتَوَغَّلَ ʔatawaḡḡala	تَتَوَغَّلِي tatawaḡḡalī	تَتَوَغَّلَ tatawaḡḡala	تَتَوَغَّلَا tatawaḡḡalā	تَتَوَغَّلَا tatawaḡḡalā	نَتَوَغَّلَ natawaḡḡala	تَتَوَغَّلْنَ tatawaḡḡalna	يَتَوَغَّلْنَ yatawaḡḡalna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أَتَوَغَّلْ ʔatawaḡḡal	تَتَوَغَّلْ tatawaḡḡal	يَتَوَغَّلْ yatawaḡḡal	تَتَوَغَّلَا tatawaḡḡalā	يَتَوَغَّلَا yatawaḡḡalā	نَتَوَغَّلْ natawaḡḡal	تَتَوَغَّلُوا tatawaḡḡalū	يَتَوَغَّلُوا yatawaḡḡalū
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	f	أَتَوَغَّلْ ʔatawaḡḡal	تَتَوَغَّلِي tatawaḡḡalī	تَتَوَغَّلْ tatawaḡḡal	تَتَوَغَّلَا tatawaḡḡalā	تَتَوَغَّلَا tatawaḡḡalā	نَتَوَغَّلْ natawaḡḡal	تَتَوَغَّلْنَ tatawaḡḡalna	يَتَوَغَّلْنَ yatawaḡḡalna
imperative الْأَمْر	m		تَوَغَّلْ tawaḡḡal		تَوَغَّلَا tawaḡḡalā			تَوَغَّلُوا tawaḡḡalū
imperative الْأَمْر	f		تَوَغَّلِي tawaḡḡalī		تَوَغَّلَا tawaḡḡalā			تَوَغَّلْنَ tawaḡḡalna

passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول
		singular الْمُفْرَد			dual الْمُثَنَّى		plural الْجَمْع
		1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	تُوُغِّلْتُ tuwuḡḡiltu	تُوُغِّلْتَ tuwuḡḡilta	تُوُغِّلَ tuwuḡḡila	تُوُغِّلْتُمَا tuwuḡḡiltumā	تُوُغِّلَا tuwuḡḡilā	تُوُغِّلْنَا tuwuḡḡilnā	تُوُغِّلْتُمْ tuwuḡḡiltum	تُوُغِّلُوا tuwuḡḡilū
past (perfect) indicative الْمَاضِي	f	تُوُغِّلْتُ tuwuḡḡiltu	تُوُغِّلْتِ tuwuḡḡilti	تُوُغِّلَتْ tuwuḡḡilat	تُوُغِّلْتُمَا tuwuḡḡiltumā	تُوُغِّلَتَا tuwuḡḡilatā	تُوُغِّلْنَا tuwuḡḡilnā	تُوُغِّلْتُنَّ tuwuḡḡiltunna	تُوُغِّلْنَ tuwuḡḡilna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أُتَوَغَّلُ ʔutawaḡḡalu	تُتَوَغَّلُ tutawaḡḡalu	يُتَوَغَّلُ yutawaḡḡalu	تُتَوَغَّلَانِ tutawaḡḡalāni	يُتَوَغَّلَانِ yutawaḡḡalāni	نُتَوَغَّلُ nutawaḡḡalu	تُتَوَغَّلُونَ tutawaḡḡalūna	يُتَوَغَّلُونَ yutawaḡḡalūna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	f	أُتَوَغَّلُ ʔutawaḡḡalu	تُتَوَغَّلِينَ tutawaḡḡalīna	تُتَوَغَّلُ tutawaḡḡalu	تُتَوَغَّلَانِ tutawaḡḡalāni	تُتَوَغَّلَانِ tutawaḡḡalāni	نُتَوَغَّلُ nutawaḡḡalu	تُتَوَغَّلْنَ tutawaḡḡalna	يُتَوَغَّلْنَ yutawaḡḡalna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أُتَوَغَّلَ ʔutawaḡḡala	تُتَوَغَّلَ tutawaḡḡala	يُتَوَغَّلَ yutawaḡḡala	تُتَوَغَّلَا tutawaḡḡalā	يُتَوَغَّلَا yutawaḡḡalā	نُتَوَغَّلَ nutawaḡḡala	تُتَوَغَّلُوا tutawaḡḡalū	يُتَوَغَّلُوا yutawaḡḡalū
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	f	أُتَوَغَّلَ ʔutawaḡḡala	تُتَوَغَّلِي tutawaḡḡalī	تُتَوَغَّلَ tutawaḡḡala	تُتَوَغَّلَا tutawaḡḡalā	تُتَوَغَّلَا tutawaḡḡalā	نُتَوَغَّلَ nutawaḡḡala	تُتَوَغَّلْنَ tutawaḡḡalna	يُتَوَغَّلْنَ yutawaḡḡalna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أُتَوَغَّلْ ʔutawaḡḡal	تُتَوَغَّلْ tutawaḡḡal	يُتَوَغَّلْ yutawaḡḡal	تُتَوَغَّلَا tutawaḡḡalā	يُتَوَغَّلَا yutawaḡḡalā	نُتَوَغَّلْ nutawaḡḡal	تُتَوَغَّلُوا tutawaḡḡalū	يُتَوَغَّلُوا yutawaḡḡalū
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	f	أُتَوَغَّلْ ʔutawaḡḡal	تُتَوَغَّلِي tutawaḡḡalī	تُتَوَغَّلْ tutawaḡḡal	تُتَوَغَّلَا tutawaḡḡalā	تُتَوَغَّلَا tutawaḡḡalā	نُتَوَغَّلْ nutawaḡḡal	تُتَوَغَّلْنَ tutawaḡḡalna	يُتَوَغَّلْنَ yutawaḡḡalna

Etymology 2

Verbal noun of تَوَغَّلَ (tawaḡḡala).

Noun

تَوَغُّل • (tawaḡḡul) m

verbal noun of تَوَغَّلَ (tawaḡḡala) (form V)
penetration, incursion, invasion

Declension

Declension of noun **تَوَغُّل** (tawaḡḡul)
singular	basic singular triptote
singular	indefinite	definite	construct
informal	تَوَغُّل tawaḡḡul	التَّوَغُّل at-tawaḡḡul	تَوَغُّل tawaḡḡul
nominative	تَوَغُّلٌ tawaḡḡulun	التَّوَغُّلُ at-tawaḡḡulu	تَوَغُّلُ tawaḡḡulu
accusative	تَوَغُّلًا tawaḡḡulan	التَّوَغُّلَ at-tawaḡḡula	تَوَغُّلَ tawaḡḡula
genitive	تَوَغُّلٍ tawaḡḡulin	التَّوَغُّلِ at-tawaḡḡuli	تَوَغُّلِ tawaḡḡuli

Descendants

→ Azerbaijani: təvəğğül
→ Ottoman Turkish: توغل (tevaggul)

Etymology 3

See the etymology of the corresponding lemma form.

Verb

توغل (form I)

تُوغَلُ (tūḡalu) /tuː.ɣa.lu/: inflection of وَغَلَ (waḡala):
1. second-person masculine singular non-past passive indicative
2. third-person feminine singular non-past passive indicative
تُوغَلَ (tūḡala) /tuː.ɣa.la/: inflection of وَغَلَ (waḡala):
1. second-person masculine singular non-past passive subjunctive
2. third-person feminine singular non-past passive subjunctive
تُوغَلْ (tūḡal) /tuː.ɣal/: inflection of وَغَلَ (waḡala):
1. second-person masculine singular non-past passive jussive
2. third-person feminine singular non-past passive jussive