ثوري

See also: تورى, بوري, and توري

Arabic

Etymology 1

Relative adjective (nisba) composed of ثَوْرَة (ṯawra, revolution) +‎ ـِيّ (-iyy).

Pronunciation

  • IPA(key): /θaw.rijj/

Adjective

ثَوْرِيّ • (ṯawriyy) (feminine ثَوْرِيَّة (ṯawriyya), masculine plural ثَوْرِيُّونَ (ṯawriyyūna), feminine plural ثَوْرِيَّات (ṯawriyyāt))

  1. revolutionary, revolutionist
Declension
Declension of adjective ثَوْرِيّ (ṯawriyy)
singular masculine feminine
basic singular triptote singular triptote in ـَة (-a)
indefinite definite indefinite definite
informal ثَوْرِي
ṯawrī
الثَّوْرِي
aṯ-ṯawrī
ثَوْرِيَّة
ṯawriyya
الثَّوْرِيَّة
aṯ-ṯawriyya
nominative ثَوْرِيٌّ
ṯawriyyun
الثَّوْرِيُّ
aṯ-ṯawriyyu
ثَوْرِيَّةٌ
ṯawriyyatun
الثَّوْرِيَّةُ
aṯ-ṯawriyyatu
accusative ثَوْرِيًّا
ṯawriyyan
الثَّوْرِيَّ
aṯ-ṯawriyya
ثَوْرِيَّةً
ṯawriyyatan
الثَّوْرِيَّةَ
aṯ-ṯawriyyata
genitive ثَوْرِيٍّ
ṯawriyyin
الثَّوْرِيِّ
aṯ-ṯawriyyi
ثَوْرِيَّةٍ
ṯawriyyatin
الثَّوْرِيَّةِ
aṯ-ṯawriyyati
dual masculine feminine
indefinite definite indefinite definite
informal ثَوْرِيَّيْن
ṯawriyyayn
الثَّوْرِيَّيْن
aṯ-ṯawriyyayn
ثَوْرِيَّتَيْن
ṯawriyyatayn
الثَّوْرِيَّتَيْن
aṯ-ṯawriyyatayn
nominative ثَوْرِيَّانِ
ṯawriyyāni
الثَّوْرِيَّانِ
aṯ-ṯawriyyāni
ثَوْرِيَّتَانِ
ṯawriyyatāni
الثَّوْرِيَّتَانِ
aṯ-ṯawriyyatāni
accusative ثَوْرِيَّيْنِ
ṯawriyyayni
الثَّوْرِيَّيْنِ
aṯ-ṯawriyyayni
ثَوْرِيَّتَيْنِ
ṯawriyyatayni
الثَّوْرِيَّتَيْنِ
aṯ-ṯawriyyatayni
genitive ثَوْرِيَّيْنِ
ṯawriyyayni
الثَّوْرِيَّيْنِ
aṯ-ṯawriyyayni
ثَوْرِيَّتَيْنِ
ṯawriyyatayni
الثَّوْرِيَّتَيْنِ
aṯ-ṯawriyyatayni
plural masculine feminine
sound masculine plural sound feminine plural
indefinite definite indefinite definite
informal ثَوْرِيِّين
ṯawriyyīn
الثَّوْرِيِّين
aṯ-ṯawriyyīn
ثَوْرِيَّات
ṯawriyyāt
الثَّوْرِيَّات
aṯ-ṯawriyyāt
nominative ثَوْرِيُّونَ
ṯawriyyūna
الثَّوْرِيُّونَ
aṯ-ṯawriyyūna
ثَوْرِيَّاتٌ
ṯawriyyātun
الثَّوْرِيَّاتُ
aṯ-ṯawriyyātu
accusative ثَوْرِيِّينَ
ṯawriyyīna
الثَّوْرِيِّينَ
aṯ-ṯawriyyīna
ثَوْرِيَّاتٍ
ṯawriyyātin
الثَّوْرِيَّاتِ
aṯ-ṯawriyyāti
genitive ثَوْرِيِّينَ
ṯawriyyīna
الثَّوْرِيِّينَ
aṯ-ṯawriyyīna
ثَوْرِيَّاتٍ
ṯawriyyātin
الثَّوْرِيَّاتِ
aṯ-ṯawriyyāti

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Verb

ثُورِي • (ṯūrī) (form I) /θuː.riː/

  1. second-person feminine singular imperative of ثَارَ (ṯāra)