جاهد

Arabic

Etymology 1

Root
ج ه د (j h d)
11 terms

Verb

جَاهَدَ • (jāhada) III (non-past يُجَاهِدُ (yujāhidu), verbal noun مُجَاهَدَة (mujāhada) or جِهَاد (jihād))

to endeavor, to strive
- 609–632 CE, Qur'an, 31:15:
  وَإِنْ جَاهَدَاكَ عَلَى أَنْ تُشْرِكَ بِي مَا لَيْسَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ فَلَا تُطِعْهُمَا
  waʔin jāhadāka ʕalā ʔan tušrika bī mā laysa laka bihi ʕilmun falā tuṭiʕhumā
  (please add an English translation of this quotation)
to fight

Conjugation

Conjugation of **جَاهَدَ** (III, sound, full passive, verbal nouns *مُجَاهَدَة*, *جِهَاد*)

verbal noun الْمَصْدَر					مُجَاهَدَة, جِهَاد mujāhada, jihād
active participle اِسْم الْفَاعِل					مُجَاهِد mujāhid
passive participle اِسْم الْمَفْعُول					مُجَاهَد mujāhad
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم
		singular الْمُفْرَد			dual الْمُثَنَّى		plural الْجَمْع
		1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	جَاهَدْتُ jāhadtu	جَاهَدْتَ jāhadta	جَاهَدَ jāhada	جَاهَدْتُمَا jāhadtumā	جَاهَدَا jāhadā	جَاهَدْنَا jāhadnā	جَاهَدْتُمْ jāhadtum	جَاهَدُوا jāhadū
past (perfect) indicative الْمَاضِي	f	جَاهَدْتُ jāhadtu	جَاهَدْتِ jāhadti	جَاهَدَتْ jāhadat	جَاهَدْتُمَا jāhadtumā	جَاهَدَتَا jāhadatā	جَاهَدْنَا jāhadnā	جَاهَدْتُنَّ jāhadtunna	جَاهَدْنَ jāhadna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أُجَاهِدُ ʔujāhidu	تُجَاهِدُ tujāhidu	يُجَاهِدُ yujāhidu	تُجَاهِدَانِ tujāhidāni	يُجَاهِدَانِ yujāhidāni	نُجَاهِدُ nujāhidu	تُجَاهِدُونَ tujāhidūna	يُجَاهِدُونَ yujāhidūna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	f	أُجَاهِدُ ʔujāhidu	تُجَاهِدِينَ tujāhidīna	تُجَاهِدُ tujāhidu	تُجَاهِدَانِ tujāhidāni	تُجَاهِدَانِ tujāhidāni	نُجَاهِدُ nujāhidu	تُجَاهِدْنَ tujāhidna	يُجَاهِدْنَ yujāhidna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أُجَاهِدَ ʔujāhida	تُجَاهِدَ tujāhida	يُجَاهِدَ yujāhida	تُجَاهِدَا tujāhidā	يُجَاهِدَا yujāhidā	نُجَاهِدَ nujāhida	تُجَاهِدُوا tujāhidū	يُجَاهِدُوا yujāhidū
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	f	أُجَاهِدَ ʔujāhida	تُجَاهِدِي tujāhidī	تُجَاهِدَ tujāhida	تُجَاهِدَا tujāhidā	تُجَاهِدَا tujāhidā	نُجَاهِدَ nujāhida	تُجَاهِدْنَ tujāhidna	يُجَاهِدْنَ yujāhidna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أُجَاهِدْ ʔujāhid	تُجَاهِدْ tujāhid	يُجَاهِدْ yujāhid	تُجَاهِدَا tujāhidā	يُجَاهِدَا yujāhidā	نُجَاهِدْ nujāhid	تُجَاهِدُوا tujāhidū	يُجَاهِدُوا yujāhidū
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	f	أُجَاهِدْ ʔujāhid	تُجَاهِدِي tujāhidī	تُجَاهِدْ tujāhid	تُجَاهِدَا tujāhidā	تُجَاهِدَا tujāhidā	نُجَاهِدْ nujāhid	تُجَاهِدْنَ tujāhidna	يُجَاهِدْنَ yujāhidna
imperative الْأَمْر	m		جَاهِدْ jāhid		جَاهِدَا jāhidā			جَاهِدُوا jāhidū
imperative الْأَمْر	f		جَاهِدِي jāhidī		جَاهِدَا jāhidā			جَاهِدْنَ jāhidna

passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول
		singular الْمُفْرَد			dual الْمُثَنَّى		plural الْجَمْع
		1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	جُوهِدْتُ jūhidtu	جُوهِدْتَ jūhidta	جُوهِدَ jūhida	جُوهِدْتُمَا jūhidtumā	جُوهِدَا jūhidā	جُوهِدْنَا jūhidnā	جُوهِدْتُمْ jūhidtum	جُوهِدُوا jūhidū
past (perfect) indicative الْمَاضِي	f	جُوهِدْتُ jūhidtu	جُوهِدْتِ jūhidti	جُوهِدَتْ jūhidat	جُوهِدْتُمَا jūhidtumā	جُوهِدَتَا jūhidatā	جُوهِدْنَا jūhidnā	جُوهِدْتُنَّ jūhidtunna	جُوهِدْنَ jūhidna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أُجَاهَدُ ʔujāhadu	تُجَاهَدُ tujāhadu	يُجَاهَدُ yujāhadu	تُجَاهَدَانِ tujāhadāni	يُجَاهَدَانِ yujāhadāni	نُجَاهَدُ nujāhadu	تُجَاهَدُونَ tujāhadūna	يُجَاهَدُونَ yujāhadūna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	f	أُجَاهَدُ ʔujāhadu	تُجَاهَدِينَ tujāhadīna	تُجَاهَدُ tujāhadu	تُجَاهَدَانِ tujāhadāni	تُجَاهَدَانِ tujāhadāni	نُجَاهَدُ nujāhadu	تُجَاهَدْنَ tujāhadna	يُجَاهَدْنَ yujāhadna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أُجَاهَدَ ʔujāhada	تُجَاهَدَ tujāhada	يُجَاهَدَ yujāhada	تُجَاهَدَا tujāhadā	يُجَاهَدَا yujāhadā	نُجَاهَدَ nujāhada	تُجَاهَدُوا tujāhadū	يُجَاهَدُوا yujāhadū
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	f	أُجَاهَدَ ʔujāhada	تُجَاهَدِي tujāhadī	تُجَاهَدَ tujāhada	تُجَاهَدَا tujāhadā	تُجَاهَدَا tujāhadā	نُجَاهَدَ nujāhada	تُجَاهَدْنَ tujāhadna	يُجَاهَدْنَ yujāhadna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أُجَاهَدْ ʔujāhad	تُجَاهَدْ tujāhad	يُجَاهَدْ yujāhad	تُجَاهَدَا tujāhadā	يُجَاهَدَا yujāhadā	نُجَاهَدْ nujāhad	تُجَاهَدُوا tujāhadū	يُجَاهَدُوا yujāhadū
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	f	أُجَاهَدْ ʔujāhad	تُجَاهَدِي tujāhadī	تُجَاهَدْ tujāhad	تُجَاهَدَا tujāhadā	تُجَاهَدَا tujāhadā	نُجَاهَدْ nujāhad	تُجَاهَدْنَ tujāhadna	يُجَاهَدْنَ yujāhadna

Descendants

→ Assyrian Neo-Aramaic: ܡܓ̰ܲܚܸܕ (mjaḥḥid, “to argue”)

Etymology 2

Root
ج ه د (j h d)
11 terms

Derived from the active participle of جَهَدَ (jahada, “to strive, to toil”).

Adjective

جَاهِد • (jāhid) (masculine plural أَجْهَاد (ʔajhād))

striving, labouring, toiling; being laborious, tedious, exerting
جَهْدٌ جَاهِدٌ ― jahdun jāhidun ― a laborious labour, a severe difficulty or distress, etc.

Declension

Declension of adjective **جَاهِد** (jāhid)
singular	masculine		feminine
	basic singular triptote		singular triptote in ـَة (-a)
	indefinite	definite	indefinite	definite
informal	جَاهِد jāhid	الْجَاهِد al-jāhid	جَاهِدَة jāhida	الْجَاهِدَة al-jāhida
nominative	جَاهِدٌ jāhidun	الْجَاهِدُ al-jāhidu	جَاهِدَةٌ jāhidatun	الْجَاهِدَةُ al-jāhidatu
accusative	جَاهِدًا jāhidan	الْجَاهِدَ al-jāhida	جَاهِدَةً jāhidatan	الْجَاهِدَةَ al-jāhidata
genitive	جَاهِدٍ jāhidin	الْجَاهِدِ al-jāhidi	جَاهِدَةٍ jāhidatin	الْجَاهِدَةِ al-jāhidati
dual	masculine		feminine
dual	indefinite	definite	indefinite	definite
informal	جَاهِدَيْن jāhidayn	الْجَاهِدَيْن al-jāhidayn	جَاهِدَتَيْن jāhidatayn	الْجَاهِدَتَيْن al-jāhidatayn
nominative	جَاهِدَانِ jāhidāni	الْجَاهِدَانِ al-jāhidāni	جَاهِدَتَانِ jāhidatāni	الْجَاهِدَتَانِ al-jāhidatāni
accusative	جَاهِدَيْنِ jāhidayni	الْجَاهِدَيْنِ al-jāhidayni	جَاهِدَتَيْنِ jāhidatayni	الْجَاهِدَتَيْنِ al-jāhidatayni
genitive	جَاهِدَيْنِ jāhidayni	الْجَاهِدَيْنِ al-jāhidayni	جَاهِدَتَيْنِ jāhidatayni	الْجَاهِدَتَيْنِ al-jāhidatayni
plural	masculine		feminine
	basic broken plural triptote		sound feminine plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
informal	أَجْهَاد ʔajhād	الْأَجْهَاد al-ʔajhād	جَاهِدَات jāhidāt	الْجَاهِدَات al-jāhidāt
nominative	أَجْهَادٌ ʔajhādun	الْأَجْهَادُ al-ʔajhādu	جَاهِدَاتٌ jāhidātun	الْجَاهِدَاتُ al-jāhidātu
accusative	أَجْهَادًا ʔajhādan	الْأَجْهَادَ al-ʔajhāda	جَاهِدَاتٍ jāhidātin	الْجَاهِدَاتِ al-jāhidāti
genitive	أَجْهَادٍ ʔajhādin	الْأَجْهَادِ al-ʔajhādi	جَاهِدَاتٍ jāhidātin	الْجَاهِدَاتِ al-jāhidāti

References

Lane, vol. I (1863), p. 474.

Ottoman Turkish

Etymology

From Arabic جَاهِد (jāhid).

Proper noun

جاهد • (Cahid)

a male given name from Arabic

Descendants

Turkish: Cahit

South Levantine Arabic

Root
ج ه د
2 terms

Etymology

From Arabic جَاهَدَ (jāhada).

Pronunciation

IPA^(key): /ʒaː.had/, [ˈʒæː.had], [ˈd͡ʒæː.had]
Audio (al-Lidd): (file)

Verb

جاهد • (jāhad) III (present بجاهد (bijāhed))

to strive, to struggle, to make an effort

Conjugation

Conjugation of **جاهد**
		singular			plural
		1^st person	2^nd person	3^rd person	1^st person	2^nd person	3^rd person
past	m	جاهدت (jāhadt)	جاهدت (jāhadt)	جاهد (jāhad)	جاهدنا (jāhadna)	جاهدتو (jāhadtu)	جاهدو (jāhadu)
past	f	جاهدت (jāhadt)	جاهدتي (jāhadti)	جاهدت (jāhadat)	جاهدنا (jāhadna)	جاهدتو (jāhadtu)	جاهدو (jāhadu)
present	m	بجاهد (bajāhed)	بتجاهد (bitjāhed)	بجاهد (bijāhed)	منجاهد (minjāhed)	بتجاهدو (bitjāhdu)	بجاهدو (bijāhdu)
present	f	بجاهد (bajāhed)	بتجاهدي (bitjāhdi)	بتجاهد (bitjāhed)	منجاهد (minjāhed)	بتجاهدو (bitjāhdu)	بجاهدو (bijāhdu)
subjunctive	m	اجاهد (ajāhed)	تجاهد (tjāhed)	يجاهد (yjāhed)	نجاهد (njāhed)	تجاهدو (tjāhdu)	يجاهدو (yjāhdu)
subjunctive	f	اجاهد (ajāhed)	تجاهدي (tjāhdi)	تجاهد (tjāhed)	نجاهد (njāhed)	تجاهدو (tjāhdu)	يجاهدو (yjāhdu)
imperative	m		جاهد (jāhed)			جاهدو (jāhdu)
imperative	f		جاهدي (jāhdi)			جاهدو (jāhdu)