حاذ

Arabic

Root
ح و ذ (ḥ w ḏ)
3 terms

Noun

حَاذ • (ḥāḏm (plural أَحْوَاذ (ʔaḥwāḏ))

  1. back, part behind the saddle-cloth of a horse

Declension

Declension of noun حَاذ (ḥāḏ)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal حَاذ
ḥāḏ
الْحَاذ
al-ḥāḏ
حَاذ
ḥāḏ
nominative حَاذٌ
ḥāḏun
الْحَاذُ
al-ḥāḏu
حَاذُ
ḥāḏu
accusative حَاذًا
ḥāḏan
الْحَاذَ
al-ḥāḏa
حَاذَ
ḥāḏa
genitive حَاذٍ
ḥāḏin
الْحَاذِ
al-ḥāḏi
حَاذِ
ḥāḏi
dual indefinite definite construct
informal حَاذَيْن
ḥāḏayn
الْحَاذَيْن
al-ḥāḏayn
حَاذَيْ
ḥāḏay
nominative حَاذَانِ
ḥāḏāni
الْحَاذَانِ
al-ḥāḏāni
حَاذَا
ḥāḏā
accusative حَاذَيْنِ
ḥāḏayni
الْحَاذَيْنِ
al-ḥāḏayni
حَاذَيْ
ḥāḏay
genitive حَاذَيْنِ
ḥāḏayni
الْحَاذَيْنِ
al-ḥāḏayni
حَاذَيْ
ḥāḏay
plural basic broken plural triptote
indefinite definite construct
informal أَحْوَاذ
ʔaḥwāḏ
الْأَحْوَاذ
al-ʔaḥwāḏ
أَحْوَاذ
ʔaḥwāḏ
nominative أَحْوَاذٌ
ʔaḥwāḏun
الْأَحْوَاذُ
al-ʔaḥwāḏu
أَحْوَاذُ
ʔaḥwāḏu
accusative أَحْوَاذًا
ʔaḥwāḏan
الْأَحْوَاذَ
al-ʔaḥwāḏa
أَحْوَاذَ
ʔaḥwāḏa
genitive أَحْوَاذٍ
ʔaḥwāḏin
الْأَحْوَاذِ
al-ʔaḥwāḏi
أَحْوَاذِ
ʔaḥwāḏi

Noun

حَاذ • (ḥāḏm (plural آحَاذ (ʔāḥāḏ))

  1. the part of a leg already belonging to the back

Declension

Declension of noun حَاذ (ḥāḏ)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal حَاذ
ḥāḏ
الْحَاذ
al-ḥāḏ
حَاذ
ḥāḏ
nominative حَاذٌ
ḥāḏun
الْحَاذُ
al-ḥāḏu
حَاذُ
ḥāḏu
accusative حَاذًا
ḥāḏan
الْحَاذَ
al-ḥāḏa
حَاذَ
ḥāḏa
genitive حَاذٍ
ḥāḏin
الْحَاذِ
al-ḥāḏi
حَاذِ
ḥāḏi
dual indefinite definite construct
informal حَاذَيْن
ḥāḏayn
الْحَاذَيْن
al-ḥāḏayn
حَاذَيْ
ḥāḏay
nominative حَاذَانِ
ḥāḏāni
الْحَاذَانِ
al-ḥāḏāni
حَاذَا
ḥāḏā
accusative حَاذَيْنِ
ḥāḏayni
الْحَاذَيْنِ
al-ḥāḏayni
حَاذَيْ
ḥāḏay
genitive حَاذَيْنِ
ḥāḏayni
الْحَاذَيْنِ
al-ḥāḏayni
حَاذَيْ
ḥāḏay
plural basic broken plural triptote
indefinite definite construct
informal آحَاذ
ʔāḥāḏ
الْآحَاذ
al-ʔāḥāḏ
آحَاذ
ʔāḥāḏ
nominative آحَاذٌ
ʔāḥāḏun
الْآحَاذُ
al-ʔāḥāḏu
آحَاذُ
ʔāḥāḏu
accusative آحَاذًا
ʔāḥāḏan
الْآحَاذَ
al-ʔāḥāḏa
آحَاذَ
ʔāḥāḏa
genitive آحَاذٍ
ʔāḥāḏin
الْآحَاذِ
al-ʔāḥāḏi
آحَاذِ
ʔāḥāḏi

Noun

حَاذ • (ḥāḏm (collective, singulative حَاذَة f (ḥāḏa))

  1. Cornulaca gen. et spp., especially Cornulaca monacantha

Declension

Declension of noun حَاذ (ḥāḏ)
collective basic collective triptote
indefinite definite construct
informal حَاذ
ḥāḏ
الْحَاذ
al-ḥāḏ
حَاذ
ḥāḏ
nominative حَاذٌ
ḥāḏun
الْحَاذُ
al-ḥāḏu
حَاذُ
ḥāḏu
accusative حَاذًا
ḥāḏan
الْحَاذَ
al-ḥāḏa
حَاذَ
ḥāḏa
genitive حَاذٍ
ḥāḏin
الْحَاذِ
al-ḥāḏi
حَاذِ
ḥāḏi
singulative singulative triptote in ـَة (-a)
indefinite definite construct
informal حَاذَة
ḥāḏa
الْحَاذَة
al-ḥāḏa
حَاذَة
ḥāḏat
nominative حَاذَةٌ
ḥāḏatun
الْحَاذَةُ
al-ḥāḏatu
حَاذَةُ
ḥāḏatu
accusative حَاذَةً
ḥāḏatan
الْحَاذَةَ
al-ḥāḏata
حَاذَةَ
ḥāḏata
genitive حَاذَةٍ
ḥāḏatin
الْحَاذَةِ
al-ḥāḏati
حَاذَةِ
ḥāḏati
dual indefinite definite construct
informal حَاذَتَيْن
ḥāḏatayn
الْحَاذَتَيْن
al-ḥāḏatayn
حَاذَتَيْ
ḥāḏatay
nominative حَاذَتَانِ
ḥāḏatāni
الْحَاذَتَانِ
al-ḥāḏatāni
حَاذَتَا
ḥāḏatā
accusative حَاذَتَيْنِ
ḥāḏatayni
الْحَاذَتَيْنِ
al-ḥāḏatayni
حَاذَتَيْ
ḥāḏatay
genitive حَاذَتَيْنِ
ḥāḏatayni
الْحَاذَتَيْنِ
al-ḥāḏatayni
حَاذَتَيْ
ḥāḏatay
paucal (3-10) sound feminine paucal
indefinite definite construct
informal حَاذَات
ḥāḏāt
الْحَاذَات
al-ḥāḏāt
حَاذَات
ḥāḏāt
nominative حَاذَاتٌ
ḥāḏātun
الْحَاذَاتُ
al-ḥāḏātu
حَاذَاتُ
ḥāḏātu
accusative حَاذَاتٍ
ḥāḏātin
الْحَاذَاتِ
al-ḥāḏāti
حَاذَاتِ
ḥāḏāti
genitive حَاذَاتٍ
ḥāḏātin
الْحَاذَاتِ
al-ḥāḏāti
حَاذَاتِ
ḥāḏāti