حارق

Arabic

Root
ح ر ق (ḥ r q)
17 terms

Etymology

Derived from the active participle of حَرَقَ (ḥaraqa, to burn).

Pronunciation

  • IPA(key): /ħaː.riq/

Adjective

حَارِق • (ḥāriq) (feminine حَارِقَة (ḥāriqa), masculine plural حَارِقُونَ (ḥāriqūna), feminine plural حَارِقَات (ḥāriqāt))

  1. burning, scorching

Declension

Declension of adjective حَارِق (ḥāriq)
singular masculine feminine
basic singular triptote singular triptote in ـَة (-a)
indefinite definite indefinite definite
informal حَارِق
ḥāriq
الْحَارِق
al-ḥāriq
حَارِقَة
ḥāriqa
الْحَارِقَة
al-ḥāriqa
nominative حَارِقٌ
ḥāriqun
الْحَارِقُ
al-ḥāriqu
حَارِقَةٌ
ḥāriqatun
الْحَارِقَةُ
al-ḥāriqatu
accusative حَارِقًا
ḥāriqan
الْحَارِقَ
al-ḥāriqa
حَارِقَةً
ḥāriqatan
الْحَارِقَةَ
al-ḥāriqata
genitive حَارِقٍ
ḥāriqin
الْحَارِقِ
al-ḥāriqi
حَارِقَةٍ
ḥāriqatin
الْحَارِقَةِ
al-ḥāriqati
dual masculine feminine
indefinite definite indefinite definite
informal حَارِقَيْن
ḥāriqayn
الْحَارِقَيْن
al-ḥāriqayn
حَارِقَتَيْن
ḥāriqatayn
الْحَارِقَتَيْن
al-ḥāriqatayn
nominative حَارِقَانِ
ḥāriqāni
الْحَارِقَانِ
al-ḥāriqāni
حَارِقَتَانِ
ḥāriqatāni
الْحَارِقَتَانِ
al-ḥāriqatāni
accusative حَارِقَيْنِ
ḥāriqayni
الْحَارِقَيْنِ
al-ḥāriqayni
حَارِقَتَيْنِ
ḥāriqatayni
الْحَارِقَتَيْنِ
al-ḥāriqatayni
genitive حَارِقَيْنِ
ḥāriqayni
الْحَارِقَيْنِ
al-ḥāriqayni
حَارِقَتَيْنِ
ḥāriqatayni
الْحَارِقَتَيْنِ
al-ḥāriqatayni
plural masculine feminine
plural unknown sound feminine plural
indefinite definite indefinite definite
informal ? ? حَارِقَات
ḥāriqāt
الْحَارِقَات
al-ḥāriqāt
nominative ? ? حَارِقَاتٌ
ḥāriqātun
الْحَارِقَاتُ
al-ḥāriqātu
accusative ? ? حَارِقَاتٍ
ḥāriqātin
الْحَارِقَاتِ
al-ḥāriqāti
genitive ? ? حَارِقَاتٍ
ḥāriqātin
الْحَارِقَاتِ
al-ḥāriqāti