حافل

Arabic

Root
ح ف ل (ḥ f l)
7 terms

Etymology

Derived from the active participle of the verb حَفَلَ (ḥafala, to gather)

Pronunciation

  • IPA(key): /ħaː.fil/
  • Rhymes: -il

Adjective

حَافِل • (ḥāfil) (feminine حَافِلَة (ḥāfila))

  1. rich in, full of
  2. eventful
    يَوْم حَافِلyawm ḥāfila busy day

Declension

Declension of adjective حَافِل (ḥāfil)
singular masculine feminine
basic singular triptote singular triptote in ـَة (-a)
indefinite definite indefinite definite
informal حَافِل
ḥāfil
الْحَافِل
al-ḥāfil
حَافِلَة
ḥāfila
الْحَافِلَة
al-ḥāfila
nominative حَافِلٌ
ḥāfilun
الْحَافِلُ
al-ḥāfilu
حَافِلَةٌ
ḥāfilatun
الْحَافِلَةُ
al-ḥāfilatu
accusative حَافِلًا
ḥāfilan
الْحَافِلَ
al-ḥāfila
حَافِلَةً
ḥāfilatan
الْحَافِلَةَ
al-ḥāfilata
genitive حَافِلٍ
ḥāfilin
الْحَافِلِ
al-ḥāfili
حَافِلَةٍ
ḥāfilatin
الْحَافِلَةِ
al-ḥāfilati
dual masculine feminine
indefinite definite indefinite definite
informal حَافِلَيْن
ḥāfilayn
الْحَافِلَيْن
al-ḥāfilayn
حَافِلَتَيْن
ḥāfilatayn
الْحَافِلَتَيْن
al-ḥāfilatayn
nominative حَافِلَانِ
ḥāfilāni
الْحَافِلَانِ
al-ḥāfilāni
حَافِلَتَانِ
ḥāfilatāni
الْحَافِلَتَانِ
al-ḥāfilatāni
accusative حَافِلَيْنِ
ḥāfilayni
الْحَافِلَيْنِ
al-ḥāfilayni
حَافِلَتَيْنِ
ḥāfilatayni
الْحَافِلَتَيْنِ
al-ḥāfilatayni
genitive حَافِلَيْنِ
ḥāfilayni
الْحَافِلَيْنِ
al-ḥāfilayni
حَافِلَتَيْنِ
ḥāfilatayni
الْحَافِلَتَيْنِ
al-ḥāfilatayni
plural masculine feminine
plural unknown sound feminine plural
indefinite definite indefinite definite
informal ? ? حَافِلَات
ḥāfilāt
الْحَافِلَات
al-ḥāfilāt
nominative ? ? حَافِلَاتٌ
ḥāfilātun
الْحَافِلَاتُ
al-ḥāfilātu
accusative ? ? حَافِلَاتٍ
ḥāfilātin
الْحَافِلَاتِ
al-ḥāfilāti
genitive ? ? حَافِلَاتٍ
ḥāfilātin
الْحَافِلَاتِ
al-ḥāfilāti