حبالة

Arabic

Root
ح ب ل (ḥ b l)
6 terms

Pronunciation

IPA^(key): /ħi.baː.la/

Noun

حِبَالَة • (ḥibāla) f (plural حَبَائِل (ḥabāʔil))

snare, a net or other tied or tying thing by which one catches

Declension

Declension of noun **حِبَالَة** (ḥibāla)
singular	singular triptote in ـَة (-a)
singular	indefinite	definite	construct
informal	حِبَالَة ḥibāla	الْحِبَالَة al-ḥibāla	حِبَالَة ḥibālat
nominative	حِبَالَةٌ ḥibālatun	الْحِبَالَةُ al-ḥibālatu	حِبَالَةُ ḥibālatu
accusative	حِبَالَةً ḥibālatan	الْحِبَالَةَ al-ḥibālata	حِبَالَةَ ḥibālata
genitive	حِبَالَةٍ ḥibālatin	الْحِبَالَةِ al-ḥibālati	حِبَالَةِ ḥibālati
dual	indefinite	definite	construct
informal	حِبَالَتَيْن ḥibālatayn	الْحِبَالَتَيْن al-ḥibālatayn	حِبَالَتَيْ ḥibālatay
nominative	حِبَالَتَانِ ḥibālatāni	الْحِبَالَتَانِ al-ḥibālatāni	حِبَالَتَا ḥibālatā
accusative	حِبَالَتَيْنِ ḥibālatayni	الْحِبَالَتَيْنِ al-ḥibālatayni	حِبَالَتَيْ ḥibālatay
genitive	حِبَالَتَيْنِ ḥibālatayni	الْحِبَالَتَيْنِ al-ḥibālatayni	حِبَالَتَيْ ḥibālatay
plural	basic broken plural diptote
plural	indefinite	definite	construct
informal	حَبَائِل ḥabāʔil	الْحَبَائِل al-ḥabāʔil	حَبَائِل ḥabāʔil
nominative	حَبَائِلُ ḥabāʔilu	الْحَبَائِلُ al-ḥabāʔilu	حَبَائِلُ ḥabāʔilu
accusative	حَبَائِلَ ḥabāʔila	الْحَبَائِلَ al-ḥabāʔila	حَبَائِلَ ḥabāʔila
genitive	حَبَائِلَ ḥabāʔila	الْحَبَائِلِ al-ḥabāʔili	حَبَائِلِ ḥabāʔili

Noun

حَبَالَة • (ḥabāla) f

rope-making or the particular mode thereof

Declension

Declension of noun **حَبَالَة** (ḥabāla)
singular	singular triptote in ـَة (-a)
singular	indefinite	definite	construct
informal	حَبَالَة ḥabāla	الْحَبَالَة al-ḥabāla	حَبَالَة ḥabālat
nominative	حَبَالَةٌ ḥabālatun	الْحَبَالَةُ al-ḥabālatu	حَبَالَةُ ḥabālatu
accusative	حَبَالَةً ḥabālatan	الْحَبَالَةَ al-ḥabālata	حَبَالَةَ ḥabālata
genitive	حَبَالَةٍ ḥabālatin	الْحَبَالَةِ al-ḥabālati	حَبَالَةِ ḥabālati