حبو
Arabic
Noun
حَبْو • (ḥabw) m
- verbal noun of حَبَا (ḥabā) (form I)
Conjugation
| singular | basic singular triptote | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | حَبْو ḥabw |
الْحَبْو al-ḥabw |
حَبْو ḥabw |
| nominative | حَبْوٌ ḥabwun |
الْحَبْوُ al-ḥabwu |
حَبْوُ ḥabwu |
| accusative | حَبْوًا ḥabwan |
الْحَبْوَ al-ḥabwa |
حَبْوَ ḥabwa |
| genitive | حَبْوٍ ḥabwin |
الْحَبْوِ al-ḥabwi |
حَبْوِ ḥabwi |