حرفة

See also: حرفه and خرقة

Arabic

Root
ح ر ف (ḥ r f)
13 terms

Noun

حِرْفَة • (ḥirfaf (plural حِرَف (ḥiraf))

  1. craft (skilled work)
  2. occupation; vocation; job

Declension

Declension of noun حِرْفَة (ḥirfa)
singular singular triptote in ـَة (-a)
indefinite definite construct
informal حِرْفَة
ḥirfa
الْحِرْفَة
al-ḥirfa
حِرْفَة
ḥirfat
nominative حِرْفَةٌ
ḥirfatun
الْحِرْفَةُ
al-ḥirfatu
حِرْفَةُ
ḥirfatu
accusative حِرْفَةً
ḥirfatan
الْحِرْفَةَ
al-ḥirfata
حِرْفَةَ
ḥirfata
genitive حِرْفَةٍ
ḥirfatin
الْحِرْفَةِ
al-ḥirfati
حِرْفَةِ
ḥirfati
dual indefinite definite construct
informal حِرْفَتَيْن
ḥirfatayn
الْحِرْفَتَيْن
al-ḥirfatayn
حِرْفَتَيْ
ḥirfatay
nominative حِرْفَتَانِ
ḥirfatāni
الْحِرْفَتَانِ
al-ḥirfatāni
حِرْفَتَا
ḥirfatā
accusative حِرْفَتَيْنِ
ḥirfatayni
الْحِرْفَتَيْنِ
al-ḥirfatayni
حِرْفَتَيْ
ḥirfatay
genitive حِرْفَتَيْنِ
ḥirfatayni
الْحِرْفَتَيْنِ
al-ḥirfatayni
حِرْفَتَيْ
ḥirfatay
plural basic broken plural triptote
indefinite definite construct
informal حِرَف
ḥiraf
الْحِرَف
al-ḥiraf
حِرَف
ḥiraf
nominative حِرَفٌ
ḥirafun
الْحِرَفُ
al-ḥirafu
حِرَفُ
ḥirafu
accusative حِرَفًا
ḥirafan
الْحِرَفَ
al-ḥirafa
حِرَفَ
ḥirafa
genitive حِرَفٍ
ḥirafin
الْحِرَفِ
al-ḥirafi
حِرَفِ
ḥirafi