Persian
Etymology
From حَرْف (harf, “speech”) + زَدَن (zadan, “to beat”).
Pronunciation
| Readings
|
| Classical reading?
|
harf zadan
|
| Dari reading?
|
harf zadan
|
| Iranian reading?
|
harf zadan
|
| Tajik reading?
|
harf zadan
|
Verb
حَرْف زَدَن • (harf zadan)
- (Iran, more informal) to talk; to speak
- Synonym: صُحْبَت کَرْدَن (sohbat kardan, more formal)
میل دارم با شما حرف بزنم.- meyl dâram bâ šomâ harf bezanam.
- I'd like to speak with you.
c. 1580, Vahshī Bāfqī, “گلهٔ یار دل‌آزار”, in گزیده اشعار [Selected Poems][1]:چیست مانع ز من زار چه می‌پرهیزی؟
بگشا لعل شکربار چه می‌پرهیزی؟
حرف زن ای بت خونخوار چه می‌پرهیزی؟
نه حدیثی کنی اظهار چه می‌پرهیزی؟- čī-st māni' zi man-i zār či mē-parhēzī?
bugšā la'l-i šikarbār či mē-parhēzī?
harf zan ay but-i xūnxwār či mē-parhēzī?
na hadīsē kunī izhār či mē-parhēzī? - What's the problem with this wretched me? Why keep away?
Open your sugar-bearing ruby lips! Why keep away?
Talk [to me], my idol who drinks my blood! Why keep away?
You do not tell a single tale! Why keep away?
1967, Samad Behrangi, ماهی سیاه کوچولو [The Little Black Fish]:چند روزی بود که ماهی کوچولو تو فکر بود و خیلی کم حرف می‌زد.- čand ruz-i bud ke mâhi-ye kučulu tu fekr bud va xeyli kam harf mi-zad.
- It was for several days that the little fish was deep in thought and spoke very little.
Conjugation
Conjugation of حرف زدن (literary Iranian Persian)
| infinitive
|
حرف زدن (harf zadán)
|
| stem
|
present
|
حرف زن (harf zan)
|
| past
|
حرف زد (harf zad)
|
| participle
|
present
|
حرف زننده (harf zanandé)
|
| past
|
حرف زده (harf zadé)
|
|
|
|
|
singular
|
plural
|
|
|
1st person
|
2nd person
|
3rd person
|
1st person
|
2nd person
|
3rd person
|
| indicative
|
aorist
|
حرف زنم (harf zánam)
|
حرف زنی (harf záni)
|
حرف زند (harf zánad)
|
حرف زنیم (harf zánim)
|
حرف زنید (harf zánid)
|
حرف زنند (harf zánand)
|
| present (imperfect)
|
حرف می‌زنم (harf mí-zanam)
|
حرف می‌زنی (harf mí-zani)
|
حرف می‌زند (harf mí-zanad)
|
حرف می‌زنیم (harf mí-zanim)
|
حرف می‌زنید (harf mí-zanid)
|
حرف می‌زنند (harf mí-zanand)
|
| present progressive
|
دارم حرف می‌زنم (dấram harf mí-zanam)
|
داری حرف می‌زنی (dấri harf mí-zani)
|
دارد حرف می‌زند (dấrad harf mí-zanad)
|
داریم حرف می‌زنیم (dấrim harf mí-zanim)
|
دارید حرف می‌زنید (dấrid harf mí-zanid)
|
دارند حرف می‌زنند (dấrand harf mí-zanand)
|
| present perfect
|
حرف زده‌ام (harf zadé-am)
|
حرف زده‌ای (harf zadé-i)
|
حرف زده است (harf zadé ast)
|
حرف زده‌ایم (harf zadé-im)
|
حرف زده‌اید (harf zadé-id)
|
حرف زده‌اند (harf zadé-and)
|
| past
|
حرف زدم (harf zádam)
|
حرف زدی (harf zádi)
|
حرف زد (harf zad)
|
حرف زدیم (harf zádim)
|
حرف زدید (harf zádid)
|
حرف زدند (harf zádand)
|
| past (imperfect)
|
حرف می‌زدم (harf mí-zadam)
|
حرف می‌زدی (harf mí-zadi)
|
حرف می‌زد (harf mí-zad)
|
حرف می‌زدیم (harf mí-zadim)
|
حرف می‌زدید (harf mí-zadid)
|
حرف می‌زدند (harf mí-zadand)
|
| past progressive
|
داشتم حرف می‌زدم (dấštam harf mí-zadam)
|
داشتی حرف می‌زدی (dấšti harf mí-zadi)
|
داشت حرف می‌زد (dâšt harf mí-zad)
|
داشتیم حرف می‌زدیم (dấštim harf mí-zadim)
|
داشتید حرف می‌زدید (dấštid harf mí-zadid)
|
داشتند حرف می‌زدند (dấštand harf mí-zadand)
|
| pluperfect
|
حرف زده بودم (harf zadé búdam)
|
حرف زده بودی (harf zadé búdi)
|
حرف زده بود (harf zadé bud)
|
حرف زده بودیم (harf zadé búdim)
|
حرف زده بودید (harf zadé búdid)
|
حرف زده بودند (harf zadé búdand)
|
| future
|
حرف خواهم زد (harf xâhám zad)
|
حرف خواهی زد (harf xâhí zad)
|
حرف خواهد زد (harf xâhád zad)
|
حرف خواهیم زد (harf xâhím zad)
|
حرف خواهید زد (harf xâhíd zad)
|
حرف خواهند زد (harf xâhánd zad)
|
| subjunctive
|
present
|
حرف بزنم (harf bézanam)
|
حرف بزنی (harf bézani)
|
حرف بزند (harf bézanad)
|
حرف بزنیم (harf bézanim)
|
حرف بزنید (harf bézanid)
|
حرف بزنند (harf bézanand)
|
| past
|
حرف زده باشم (harf zadé bấšam)
|
حرف زده باشی (harf zadé bấši)
|
حرف زده باشد (harf zadé bấšad)
|
حرف زده باشیم (harf zadé bấšim)
|
حرف زده باشید (harf zadé bấšid)
|
حرف زده باشند (harf zadé bấšand)
|
| imperative
|
|
حرف بزن (harf bézan)
|
|
|
حرف بزنید (harf bézanid)
|
|
Conjugation of حرف زدن (colloquial Tehrani)
| infinitive
|
حرف زدن (harf zadán)
|
| stem
|
present
|
حرف زن (harf zan)
|
| past
|
حرف زد (harf zad)
|
| participle
|
present
|
حرف زننده (harf zanandé)
|
| past
|
حرف زده (harf zadé)
|
|
|
|
|
singular
|
plural
|
|
|
1st person
|
2nd person
|
3rd person
|
1st person
|
2nd person
|
3rd person
|
| indicative
|
aorist
|
حرف زنم (harf zánam)
|
حرف زنی (harf záni)
|
حرف زنه (harf záne)
|
حرف زنیم (harf zánim)
|
حرف زنین (harf zánin)
|
حرف زنن (harf zánan)
|
| present (imperfect)
|
حرف می‌زنم (harf mí-zanam)
|
حرف می‌زنی (harf mí-zani)
|
حرف می‌زنه (harf mí-zane)
|
حرف می‌زنیم (harf mí-zanim)
|
حرف می‌زنین (harf mí-zanin)
|
حرف می‌زنن (harf mí-zanan)
|
| present progressive
|
دارم حرف می‌زنم (dấram harf mí-zanam)
|
داری حرف می‌زنی (dấri harf mí-zani)
|
داره حرف می‌زنه (dấre harf mí-zane)
|
داریم حرف می‌زنیم (dấrim harf mí-zanim)
|
دارین حرف می‌زنین (dấrin harf mí-zanin)
|
دارن حرف می‌زنن (dấran harf mí-zanan)
|
| present perfect
|
حرف زده‌ام (harf zadám)
|
حرف زده‌ای (harf zadí)
|
حرف زده (harf zadé)
|
حرف زده‌ایم (harf zadím)
|
حرف زده‌این (harf zadín)
|
حرف زده‌ان (harf zadán)
|
| past
|
حرف زدم (harf zádam)
|
حرف زدی (harf zádi)
|
حرف زد (harf zád)
|
حرف زدیم (harf zádim)
|
حرف زدین (harf zádin)
|
حرف زدن (harf zádan)
|
| past (imperfect)
|
حرف می‌زدم (harf mí-zadam)
|
حرف می‌زدی (harf mí-zadi)
|
حرف می‌زد (harf mí-zad)
|
حرف می‌زدیم (harf mí-zadim)
|
حرف می‌زدین (harf mí-zadin)
|
حرف می‌زدن (harf mí-zadan)
|
| past progressive
|
داشتم حرف می‌زدم (dấštam harf mí-zadam)
|
داشتی حرف می‌زدی (dấšti harf mí-zadi)
|
داشت حرف می‌زد (dấšt harf mí-zad)
|
داشتیم حرف می‌زدیم (dấštim harf mí-zadim)
|
داشتین حرف می‌زدین (dấštin harf mí-zadin)
|
داشتن حرف می‌زدن (dấštan harf mí-zadan)
|
| pluperfect
|
حرف زده بودم (harf zadé búdam)
|
حرف زده بودی (harf zadé búdi)
|
حرف زده بود (harf zadé bud)
|
حرف زده بودیم (harf zadé búdim)
|
حرف زده بودین (harf zadé búdin)
|
حرف زده بودن (harf zadé búdan)
|
| subjunctive
|
present
|
حرف بزنم (harf bézanam)
|
حرف بزنی (harf bézani)
|
حرف بزنه (harf bézane)
|
حرف بزنیم (harf bézanim)
|
حرف بزنین (harf bézanin)
|
حرف بزنن (harf bézanan)
|
| past
|
حرف زده باشم (harf zadé bấšam)
|
حرف زده باشی (harf zadé bấši)
|
حرف زده باشه (harf zadé bấše)
|
حرف زده باشیم (harf zadé bấšim)
|
حرف زده باشین (harf zadé bấšin)
|
حرف زده باشن (harf zadé bấšan)
|
| imperative
|
|
حرف بزن (harf bézan)
|
|
|
حرف بزنین (harf bézanin)
|
|
Conjugation of حرف زدن (literary Dari Persian)
| infinitive
|
حرف زدن (harf zadán)
|
| stem
|
present
|
حرف زن (harf zan)
|
| past
|
حرف زد (harf zad)
|
| participle
|
present
|
حرف زننده (harf zanindá)
|
| past
|
حرف زده (harf zadá)
|
|
|
|
|
singular
|
plural
|
|
|
1st person
|
2nd person
|
3rd person
|
1st person
|
2nd person
|
3rd person
|
| indicative
|
aorist
|
حرف زنم (harf zánam)
|
حرف زنی (harf zánī)
|
حرف زند (harf zánad)
|
حرف زنیم (harf zánēm)
|
حرف زنید (harf zánēd)
|
حرف زنند (harf zánand)
|
| present (imperfect)
|
حرف می‌زنم (harf mḗ-zanam)
|
حرف می‌زنی (harf mḗ-zanī)
|
حرف می‌زند (harf mḗ-zanad)
|
حرف می‌زنیم (harf mḗ-zanēm)
|
حرف می‌زنید (harf mḗ-zanēd)
|
حرف می‌زنند (harf mḗ-zanand)
|
| present progressive
|
در حال حرف زدن استم (dar hāl-i harf zadan astam)
|
در حال حرف زدن استی (dar hāl-i harf zadan astī)
|
در حال حرف زدن است (dar hāl-i harf zadan ast)
|
در حال حرف زدن استیم (dar hāl-i harf zadan astēm)
|
در حال حرف زدن استید (dar hāl-i harf zadan astēd)
|
در حال حرف زدن استند (dar hāl-i harf zadan astand)
|
| present perfect
|
حرف زده‌ام (harf zadá-am)
|
حرف زده‌ای (harf zadá-ī)
|
حرف زده‌است (harf zadá ast)
|
حرف زده‌ایم (harf zadá-ēn)
|
حرف زده‌اید (harf zadá-ēd)
|
حرف زده‌اند (harf zadá-and)
|
| past
|
حرف زدم (harf zádam)
|
حرف زدی (harf zádī)
|
حرف زد (harf zad)
|
حرف زدیم (harf zádēm)
|
حرف زدید (harf zádēd)
|
حرف زدند (harf zádand)
|
| past (imperfect)
|
حرف می‌زدم (harf mḗ-zadam)
|
حرف می‌زدی (harf mḗ-zadī)
|
حرف می‌زد (harf mḗ-zad)
|
حرف می‌زدیم (harf mḗ-zadēm)
|
حرف می‌زدید (harf mḗ-zadēd)
|
حرف می‌زدند (harf mḗ-zadand)
|
| past progressive
|
در حال حرف زدن بودم (dar hāl-i harf zadan būdam)
|
در حال حرف زدن بودی (dar hāl-i harf zadan būdī)
|
در حال حرف زدن بود (dar hāl-i harf zadan būd)
|
در حال حرف زدن بودیم (dar hāl-i harf zadan būdēm)
|
در حال حرف زدن بودید (dar hāl-i harf zadan būdēd)
|
در حال حرف زدن بودند (dar hāl-i harf zadan būdand)
|
| pluperfect
|
حرف زده بودم (harf zadá bū́dam)
|
حرف زده بودی (harf zadá bū́dī)
|
حرف زده بود (harf zadá būd)
|
حرف زده بودیم (harf zadá bū́dēm)
|
حرف زده بودید (harf zadá bū́dēd)
|
حرف زده بودند (harf zadá bū́dand)
|
| future
|
حرف خواهم زد (harf xāhám zad)
|
حرف خواهی زد (harf xāhī́ zad)
|
حرف خواهد زد (harf xāhád zad)
|
حرف خواهیم زد (harf xāhḗm zad)
|
حرف خواهید زد (harf xāhḗd zad)
|
حرف خواهند زد (harf xāhánd zad)
|
| subjunctive
|
present
|
حرف بزنم (harf bízanam)
|
حرف بزنی (harf bízanī)
|
حرف بزند (harf bízanad)
|
حرف بزنیم (harf bízanēm)
|
حرف بزنید (harf bízanēd)
|
حرف بزنند (harf bízanand)
|
| past
|
حرف زده باشم (harf zadá bā́šam)
|
حرف زده باشی (harf zadá bā́šī)
|
حرف زده باشد (harf zadá bā́šad)
|
حرف زده باشیم (harf zadá bā́šēm)
|
حرف زده باشید (harf zadá bā́šēd)
|
حرف زده باشند (harf zadá bā́šand)
|
| imperative
|
|
حرف بزن (harf bízan)
|
|
|
حرف بزنید (harf bízanēd)
|
|
Conjugation of حرف زدن (colloquial Kabuli)
| infinitive
|
حرف زدن (arf zadán)
|
| stem
|
present
|
حرف زن (arf zan)
|
| past
|
حرف زد (arf zad)
|
| participle
|
present
|
حرف زننده (arf zanindá)
|
| past
|
حرف زده (arf zadá)
|
|
|
|
|
singular
|
plural
|
|
|
1st person
|
2nd person
|
3rd person
|
1st person
|
2nd person
|
3rd person
|
| indicative
|
aorist
|
حرف زنم (arf zánum)
|
حرف زنی (arf zánī)
|
حرف زنه (arf zána)
|
حرف زنیم (arf zánēm)
|
حرف زنین (arf zánēn)
|
حرف زنن (arf zánan)
|
| present (imperfect)
|
حرف می‌زنم (arf mḗ-zanum)
|
حرف می‌زنی (arf mḗ-zanī)
|
حرف می‌زنه (arf mḗ-zana)
|
حرف می‌زنیم (arf mḗ-zanēm)
|
حرف می‌زنین (arf mḗ-zanēn)
|
حرف می‌زنن (arf mḗ-zanan)
|
| present progressive
|
ده آل حرف زدن استم (da āl-i arf zadan astum)
|
ده آل حرف زدن استی (da āl-i arf zadan astī)
|
ده آل حرف زدن است (da āl-i arf zadan ast)
|
ده آل حرف زدن استیم (da āl-i arf zadan astēm)
|
ده آل حرف زدن استین (da āl-i arf zadan astēn)
|
ده آل حرف زدن استن (da āl-i arf zadan astan)
|
| present perfect
|
حرف زدم (arf zadám)
|
حرف زدی (arf zadī́)
|
حرف زداست (arf zadást)
|
حرف زدیم (arf zadḗm)
|
حرف زدین (arf zadḗn)
|
حرف زدن (arf zadán)
|
| past
|
حرف زدم (arf zádum)
|
حرف زدی (arf zádī)
|
حرف زده (arf zada)
|
حرف زدیم (arf zádēm)
|
حرف زدین (arf zádēn)
|
حرف زدن (arf zádan)
|
| past (imperfect)
|
حرف می‌زدم (arf mḗ-zadum)
|
حرف می‌زدی (arf mḗ-zadī)
|
حرف می‌زده (arf mḗ-zada)
|
حرف می‌زدیم (arf mḗ-zadēm)
|
حرف می‌زدین (arf mḗ-zadēn)
|
حرف می‌زدن (arf mḗ-zadan)
|
| past progressive
|
ده آل حرف زدن بودم (da āl-i arf zadan būdum)
|
ده آل حرف زدن بودی (da āl-i arf zadan būdī)
|
ده آل حرف زدن بود (da āl-i arf zadan būd)
|
ده آل حرف زدن بودیم (da āl-i arf zadan būdēm)
|
ده آل حرف زدن بودین (da āl-i arf zadan būdēn)
|
ده آل حرف زدن بودن (da āl-i arf zadan būdan)
|
| pluperfect
|
حرف زده بودم (arf zadá bū́dum)
|
حرف زده بودی (arf zadá bū́dī)
|
حرف زده بوده (arf zadá būda)
|
حرف زده بودیم (arf zadá bū́dēm)
|
حرف زده بودین (arf zadá bū́dēn)
|
حرف زده بودن (arf zadá bū́dan)
|
| future
|
حرف خوایم زد (arf xāyyúm zad)
|
حرف خوایی زد (arf xāyyī́ zad)
|
حرف خوایه زد (arf xāyyá zad)
|
حرف خواییم زد (arf xāyyḗm zad)
|
حرف خوایین زد (arf xāyyḗn zad)
|
حرف خواین زد (arf xāyyán zad)
|
| subjunctive
|
present
|
حرف بزنم (arf bízanum)
|
حرف بزنی (arf bízanī)
|
حرف بزنه (arf bízana)
|
حرف بزنیم (arf bízanēm)
|
حرف بزنین (arf bízanēn)
|
حرف بزنن (arf bízanan)
|
| past
|
حرف زده باشم (arf zadá bā́šam)
|
حرف زده باشی (arf zadá bā́šī)
|
حرف زده باشه (arf zadá bā́ša)
|
حرف زده باشیم (arf zadá bā́šēm)
|
حرف زده باشین (arf zadá bā́šēn)
|
حرف زده باشن (arf zadá bā́šan)
|
| imperative
|
|
حرف بزن (arf bízan)
|
|
|
حرف بزنین (arf bízanēn)
|
|