حصر

Arabic

Root
ح ص ر (ḥ ṣ r)
14 terms

Verb

حَصَرَ • (ḥaṣara) I (non-past يَحْصِرُ (yaḥṣiru) or يَحْصُرُ (yaḥṣuru), verbal noun حَصْر (ḥaṣr))

  1. to restrain
  2. to cramp, to jam together
  3. to list, to enroll
  4. to comprise, to count to its number

Conjugation

Conjugation of حَصَرَ (I, sound, a ~ i/u, full passive (?), verbal noun حَصْر)
verbal noun
الْمَصْدَر
حَصْر
ḥaṣr
active participle
اِسْم الْفَاعِل
حَاصِر
ḥāṣir
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مَحْصُور
maḥṣūr
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m حَصَرْتُ
ḥaṣartu
حَصَرْتَ
ḥaṣarta
حَصَرَ
ḥaṣara
حَصَرْتُمَا
ḥaṣartumā
حَصَرَا
ḥaṣarā
حَصَرْنَا
ḥaṣarnā
حَصَرْتُمْ
ḥaṣartum
حَصَرُوا
ḥaṣarū
f حَصَرْتِ
ḥaṣarti
حَصَرَتْ
ḥaṣarat
حَصَرَتَا
ḥaṣaratā
حَصَرْتُنَّ
ḥaṣartunna
حَصَرْنَ
ḥaṣarna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أَحْصِرُ, أَحْصُرُ
ʔaḥṣiru, ʔaḥṣuru
تَحْصِرُ, تَحْصُرُ
taḥṣiru, taḥṣuru
يَحْصِرُ, يَحْصُرُ
yaḥṣiru, yaḥṣuru
تَحْصِرَانِ, تَحْصُرَانِ
taḥṣirāni, taḥṣurāni
يَحْصِرَانِ, يَحْصُرَانِ
yaḥṣirāni, yaḥṣurāni
نَحْصِرُ, نَحْصُرُ
naḥṣiru, naḥṣuru
تَحْصِرُونَ, تَحْصُرُونَ
taḥṣirūna, taḥṣurūna
يَحْصِرُونَ, يَحْصُرُونَ
yaḥṣirūna, yaḥṣurūna
f تَحْصِرِينَ, تَحْصُرِينَ
taḥṣirīna, taḥṣurīna
تَحْصِرُ, تَحْصُرُ
taḥṣiru, taḥṣuru
تَحْصِرَانِ, تَحْصُرَانِ
taḥṣirāni, taḥṣurāni
تَحْصِرْنَ, تَحْصُرْنَ
taḥṣirna, taḥṣurna
يَحْصِرْنَ, يَحْصُرْنَ
yaḥṣirna, yaḥṣurna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أَحْصِرَ, أَحْصُرَ
ʔaḥṣira, ʔaḥṣura
تَحْصِرَ, تَحْصُرَ
taḥṣira, taḥṣura
يَحْصِرَ, يَحْصُرَ
yaḥṣira, yaḥṣura
تَحْصِرَا, تَحْصُرَا
taḥṣirā, taḥṣurā
يَحْصِرَا, يَحْصُرَا
yaḥṣirā, yaḥṣurā
نَحْصِرَ, نَحْصُرَ
naḥṣira, naḥṣura
تَحْصِرُوا, تَحْصُرُوا
taḥṣirū, taḥṣurū
يَحْصِرُوا, يَحْصُرُوا
yaḥṣirū, yaḥṣurū
f تَحْصِرِي, تَحْصُرِي
taḥṣirī, taḥṣurī
تَحْصِرَ, تَحْصُرَ
taḥṣira, taḥṣura
تَحْصِرَا, تَحْصُرَا
taḥṣirā, taḥṣurā
تَحْصِرْنَ, تَحْصُرْنَ
taḥṣirna, taḥṣurna
يَحْصِرْنَ, يَحْصُرْنَ
yaḥṣirna, yaḥṣurna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أَحْصِرْ, أَحْصُرْ
ʔaḥṣir, ʔaḥṣur
تَحْصِرْ, تَحْصُرْ
taḥṣir, taḥṣur
يَحْصِرْ, يَحْصُرْ
yaḥṣir, yaḥṣur
تَحْصِرَا, تَحْصُرَا
taḥṣirā, taḥṣurā
يَحْصِرَا, يَحْصُرَا
yaḥṣirā, yaḥṣurā
نَحْصِرْ, نَحْصُرْ
naḥṣir, naḥṣur
تَحْصِرُوا, تَحْصُرُوا
taḥṣirū, taḥṣurū
يَحْصِرُوا, يَحْصُرُوا
yaḥṣirū, yaḥṣurū
f تَحْصِرِي, تَحْصُرِي
taḥṣirī, taḥṣurī
تَحْصِرْ, تَحْصُرْ
taḥṣir, taḥṣur
تَحْصِرَا, تَحْصُرَا
taḥṣirā, taḥṣurā
تَحْصِرْنَ, تَحْصُرْنَ
taḥṣirna, taḥṣurna
يَحْصِرْنَ, يَحْصُرْنَ
yaḥṣirna, yaḥṣurna
imperative
الْأَمْر
m اِحْصِرْ, اُحْصُرْ
iḥṣir, uḥṣur
اِحْصِرَا, اُحْصُرَا
iḥṣirā, uḥṣurā
اِحْصِرُوا, اُحْصُرُوا
iḥṣirū, uḥṣurū
f اِحْصِرِي, اُحْصُرِي
iḥṣirī, uḥṣurī
اِحْصِرْنَ, اُحْصُرْنَ
iḥṣirna, uḥṣurna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m حُصِرْتُ
ḥuṣirtu
حُصِرْتَ
ḥuṣirta
حُصِرَ
ḥuṣira
حُصِرْتُمَا
ḥuṣirtumā
حُصِرَا
ḥuṣirā
حُصِرْنَا
ḥuṣirnā
حُصِرْتُمْ
ḥuṣirtum
حُصِرُوا
ḥuṣirū
f حُصِرْتِ
ḥuṣirti
حُصِرَتْ
ḥuṣirat
حُصِرَتَا
ḥuṣiratā
حُصِرْتُنَّ
ḥuṣirtunna
حُصِرْنَ
ḥuṣirna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُحْصَرُ
ʔuḥṣaru
تُحْصَرُ
tuḥṣaru
يُحْصَرُ
yuḥṣaru
تُحْصَرَانِ
tuḥṣarāni
يُحْصَرَانِ
yuḥṣarāni
نُحْصَرُ
nuḥṣaru
تُحْصَرُونَ
tuḥṣarūna
يُحْصَرُونَ
yuḥṣarūna
f تُحْصَرِينَ
tuḥṣarīna
تُحْصَرُ
tuḥṣaru
تُحْصَرَانِ
tuḥṣarāni
تُحْصَرْنَ
tuḥṣarna
يُحْصَرْنَ
yuḥṣarna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُحْصَرَ
ʔuḥṣara
تُحْصَرَ
tuḥṣara
يُحْصَرَ
yuḥṣara
تُحْصَرَا
tuḥṣarā
يُحْصَرَا
yuḥṣarā
نُحْصَرَ
nuḥṣara
تُحْصَرُوا
tuḥṣarū
يُحْصَرُوا
yuḥṣarū
f تُحْصَرِي
tuḥṣarī
تُحْصَرَ
tuḥṣara
تُحْصَرَا
tuḥṣarā
تُحْصَرْنَ
tuḥṣarna
يُحْصَرْنَ
yuḥṣarna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُحْصَرْ
ʔuḥṣar
تُحْصَرْ
tuḥṣar
يُحْصَرْ
yuḥṣar
تُحْصَرَا
tuḥṣarā
يُحْصَرَا
yuḥṣarā
نُحْصَرْ
nuḥṣar
تُحْصَرُوا
tuḥṣarū
يُحْصَرُوا
yuḥṣarū
f تُحْصَرِي
tuḥṣarī
تُحْصَرْ
tuḥṣar
تُحْصَرَا
tuḥṣarā
تُحْصَرْنَ
tuḥṣarna
يُحْصَرْنَ
yuḥṣarna

Verb

حَصِرَ • (ḥaṣira) I (non-past يَحْصَرُ (yaḥṣaru), verbal noun حَصَر (ḥaṣar))

  1. to be unable to express oneself, to falter

Conjugation

Conjugation of حَصِرَ (I, sound, i ~ a, impersonal passive (?), verbal noun حَصَر)
verbal noun
الْمَصْدَر
حَصَر
ḥaṣar
active participle
اِسْم الْفَاعِل
حَصُور
ḥaṣūr
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مَحْصُور
maḥṣūr
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m حَصِرْتُ
ḥaṣirtu
حَصِرْتَ
ḥaṣirta
حَصِرَ
ḥaṣira
حَصِرْتُمَا
ḥaṣirtumā
حَصِرَا
ḥaṣirā
حَصِرْنَا
ḥaṣirnā
حَصِرْتُمْ
ḥaṣirtum
حَصِرُوا
ḥaṣirū
f حَصِرْتِ
ḥaṣirti
حَصِرَتْ
ḥaṣirat
حَصِرَتَا
ḥaṣiratā
حَصِرْتُنَّ
ḥaṣirtunna
حَصِرْنَ
ḥaṣirna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أَحْصَرُ
ʔaḥṣaru
تَحْصَرُ
taḥṣaru
يَحْصَرُ
yaḥṣaru
تَحْصَرَانِ
taḥṣarāni
يَحْصَرَانِ
yaḥṣarāni
نَحْصَرُ
naḥṣaru
تَحْصَرُونَ
taḥṣarūna
يَحْصَرُونَ
yaḥṣarūna
f تَحْصَرِينَ
taḥṣarīna
تَحْصَرُ
taḥṣaru
تَحْصَرَانِ
taḥṣarāni
تَحْصَرْنَ
taḥṣarna
يَحْصَرْنَ
yaḥṣarna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أَحْصَرَ
ʔaḥṣara
تَحْصَرَ
taḥṣara
يَحْصَرَ
yaḥṣara
تَحْصَرَا
taḥṣarā
يَحْصَرَا
yaḥṣarā
نَحْصَرَ
naḥṣara
تَحْصَرُوا
taḥṣarū
يَحْصَرُوا
yaḥṣarū
f تَحْصَرِي
taḥṣarī
تَحْصَرَ
taḥṣara
تَحْصَرَا
taḥṣarā
تَحْصَرْنَ
taḥṣarna
يَحْصَرْنَ
yaḥṣarna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أَحْصَرْ
ʔaḥṣar
تَحْصَرْ
taḥṣar
يَحْصَرْ
yaḥṣar
تَحْصَرَا
taḥṣarā
يَحْصَرَا
yaḥṣarā
نَحْصَرْ
naḥṣar
تَحْصَرُوا
taḥṣarū
يَحْصَرُوا
yaḥṣarū
f تَحْصَرِي
taḥṣarī
تَحْصَرْ
taḥṣar
تَحْصَرَا
taḥṣarā
تَحْصَرْنَ
taḥṣarna
يَحْصَرْنَ
yaḥṣarna
imperative
الْأَمْر
m اِحْصَرْ
iḥṣar
اِحْصَرَا
iḥṣarā
اِحْصَرُوا
iḥṣarū
f اِحْصَرِي
iḥṣarī
اِحْصَرْنَ
iḥṣarna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m حُصِرَ
ḥuṣira
f
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m يُحْصَرُ
yuḥṣaru
f
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m يُحْصَرَ
yuḥṣara
f
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m يُحْصَرْ
yuḥṣar
f

Noun

حَصْر • (ḥaṣrm

  1. verbal noun of حَصَرَ (ḥaṣara) (form I)

Declension

Declension of noun حَصْر (ḥaṣr)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal حَصْر
ḥaṣr
الْحَصْر
al-ḥaṣr
حَصْر
ḥaṣr
nominative حَصْرٌ
ḥaṣrun
الْحَصْرُ
al-ḥaṣru
حَصْرُ
ḥaṣru
accusative حَصْرًا
ḥaṣran
الْحَصْرَ
al-ḥaṣra
حَصْرَ
ḥaṣra
genitive حَصْرٍ
ḥaṣrin
الْحَصْرِ
al-ḥaṣri
حَصْرِ
ḥaṣri

Noun

حَصَر • (ḥaṣarm

  1. verbal noun of حَصِرَ (ḥaṣira) (form I)

Declension

Declension of noun حَصَر (ḥaṣar)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal حَصَر
ḥaṣar
الْحَصَر
al-ḥaṣar
حَصَر
ḥaṣar
nominative حَصَرٌ
ḥaṣarun
الْحَصَرُ
al-ḥaṣaru
حَصَرُ
ḥaṣaru
accusative حَصَرًا
ḥaṣaran
الْحَصَرَ
al-ḥaṣara
حَصَرَ
ḥaṣara
genitive حَصَرٍ
ḥaṣarin
الْحَصَرِ
al-ḥaṣari
حَصَرِ
ḥaṣari

Noun

حُصْر • (ḥuṣrm

  1. strangury; constipation

Declension

Declension of noun حُصْر (ḥuṣr)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal حُصْر
ḥuṣr
الْحُصْر
al-ḥuṣr
حُصْر
ḥuṣr
nominative حُصْرٌ
ḥuṣrun
الْحُصْرُ
al-ḥuṣru
حُصْرُ
ḥuṣru
accusative حُصْرًا
ḥuṣran
الْحُصْرَ
al-ḥuṣra
حُصْرَ
ḥuṣra
genitive حُصْرٍ
ḥuṣrin
الْحُصْرِ
al-ḥuṣri
حُصْرِ
ḥuṣri