حلاب
Arabic
| Root |
|---|
| ح ل ب (ḥ l b) |
| 8 terms |
Noun
حِلَاب • (ḥilāb) m
Declension
| singular | basic singular triptote | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | حِلَاب ḥilāb |
الْحِلَاب al-ḥilāb |
حِلَاب ḥilāb |
| nominative | حِلَابٌ ḥilābun |
الْحِلَابُ al-ḥilābu |
حِلَابُ ḥilābu |
| accusative | حِلَابًا ḥilāban |
الْحِلَابَ al-ḥilāba |
حِلَابَ ḥilāba |
| genitive | حِلَابٍ ḥilābin |
الْحِلَابِ al-ḥilābi |
حِلَابِ ḥilābi |
References
- Steingass, Francis Joseph (1884) “حلاب”, in The Student's Arabic–English Dictionary[1], London: W.H. Allen