حلقي
Arabic
| Root |
|---|
| ح ل ق (ḥ l q) |
| 7 terms |
Pronunciation
- IPA(key): /ħa.la.qijj/
Etymology 1
Relative adjective (nisba) composed of حَلَق (ḥalaq, “pharynx”) + ـِيّ (-iyy).
Adjective
حَلَقِيّ • (ḥalaqiyy) (feminine حَلَقِيَّة (ḥalaqiyya), masculine plural حَلَقِيُّونَ (ḥalaqiyyūna), feminine plural حَلَقِيَّات (ḥalaqiyyāt))
- (phonetics) pharyngeal (consonants, which are ء (ʔ), ه (h), ع (ʕ), ح (ḥ), غ (ḡ) and خ (ḵ) in Arabic.)
Declension
| singular | masculine | feminine | ||
|---|---|---|---|---|
| basic singular triptote | singular triptote in ـَة (-a) | |||
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| informal | حَلَقِي ḥalaqī |
الْحَلَقِي al-ḥalaqī |
حَلَقِيَّة ḥalaqiyya |
الْحَلَقِيَّة al-ḥalaqiyya |
| nominative | حَلَقِيٌّ ḥalaqiyyun |
الْحَلَقِيُّ al-ḥalaqiyyu |
حَلَقِيَّةٌ ḥalaqiyyatun |
الْحَلَقِيَّةُ al-ḥalaqiyyatu |
| accusative | حَلَقِيًّا ḥalaqiyyan |
الْحَلَقِيَّ al-ḥalaqiyya |
حَلَقِيَّةً ḥalaqiyyatan |
الْحَلَقِيَّةَ al-ḥalaqiyyata |
| genitive | حَلَقِيٍّ ḥalaqiyyin |
الْحَلَقِيِّ al-ḥalaqiyyi |
حَلَقِيَّةٍ ḥalaqiyyatin |
الْحَلَقِيَّةِ al-ḥalaqiyyati |
| dual | masculine | feminine | ||
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| informal | حَلَقِيَّيْن ḥalaqiyyayn |
الْحَلَقِيَّيْن al-ḥalaqiyyayn |
حَلَقِيَّتَيْن ḥalaqiyyatayn |
الْحَلَقِيَّتَيْن al-ḥalaqiyyatayn |
| nominative | حَلَقِيَّانِ ḥalaqiyyāni |
الْحَلَقِيَّانِ al-ḥalaqiyyāni |
حَلَقِيَّتَانِ ḥalaqiyyatāni |
الْحَلَقِيَّتَانِ al-ḥalaqiyyatāni |
| accusative | حَلَقِيَّيْنِ ḥalaqiyyayni |
الْحَلَقِيَّيْنِ al-ḥalaqiyyayni |
حَلَقِيَّتَيْنِ ḥalaqiyyatayni |
الْحَلَقِيَّتَيْنِ al-ḥalaqiyyatayni |
| genitive | حَلَقِيَّيْنِ ḥalaqiyyayni |
الْحَلَقِيَّيْنِ al-ḥalaqiyyayni |
حَلَقِيَّتَيْنِ ḥalaqiyyatayni |
الْحَلَقِيَّتَيْنِ al-ḥalaqiyyatayni |
| plural | masculine | feminine | ||
| sound masculine plural | sound feminine plural | |||
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| informal | حَلَقِيِّين ḥalaqiyyīn |
الْحَلَقِيِّين al-ḥalaqiyyīn |
حَلَقِيَّات ḥalaqiyyāt |
الْحَلَقِيَّات al-ḥalaqiyyāt |
| nominative | حَلَقِيُّونَ ḥalaqiyyūna |
الْحَلَقِيُّونَ al-ḥalaqiyyūna |
حَلَقِيَّاتٌ ḥalaqiyyātun |
الْحَلَقِيَّاتُ al-ḥalaqiyyātu |
| accusative | حَلَقِيِّينَ ḥalaqiyyīna |
الْحَلَقِيِّينَ al-ḥalaqiyyīna |
حَلَقِيَّاتٍ ḥalaqiyyātin |
الْحَلَقِيَّاتِ al-ḥalaqiyyāti |
| genitive | حَلَقِيِّينَ ḥalaqiyyīna |
الْحَلَقِيِّينَ al-ḥalaqiyyīna |
حَلَقِيَّاتٍ ḥalaqiyyātin |
الْحَلَقِيَّاتِ al-ḥalaqiyyāti |
Etymology 2
See the etymology of the corresponding lemma form.
Verb
حَلِّقِي • (ḥalliqī) (form II) /ħal.li.qiː/
- second-person feminine singular imperative of حَلَّقَ (ḥallaqa)