حواية
Arabic
| Root |
|---|
| ح و ي (ḥ w y) |
| 9 terms |
Noun
حَوَايَة • (ḥawāya) f
- verbal noun of حَوَى (ḥawā) (form I)
Declension
| singular | singular triptote in ـَة (-a) | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | حَوَايَة ḥawāya |
الْحَوَايَة al-ḥawāya |
حَوَايَة ḥawāyat |
| nominative | حَوَايَةٌ ḥawāyatun |
الْحَوَايَةُ al-ḥawāyatu |
حَوَايَةُ ḥawāyatu |
| accusative | حَوَايَةً ḥawāyatan |
الْحَوَايَةَ al-ḥawāyata |
حَوَايَةَ ḥawāyata |
| genitive | حَوَايَةٍ ḥawāyatin |
الْحَوَايَةِ al-ḥawāyati |
حَوَايَةِ ḥawāyati |