خامر

Arabic

Root
خ م ر (ḵ m r)
13 terms

Pronunciation

  • IPA(key): /xaː.ma.ra/

Verb

خَامَرَ • (ḵāmara) III (non-past يُخَامِرُ (yuḵāmiru), verbal noun مُخَامَرَة (muḵāmara))

  1. to permeate, to pervade, to blend, to mix
  2. to possess, to seize

Conjugation

Conjugation of خَامَرَ (III, sound, full passive, verbal noun مُخَامَرَة)
verbal noun
الْمَصْدَر
مُخَامَرَة
muḵāmara
active participle
اِسْم الْفَاعِل
مُخَامِر
muḵāmir
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مُخَامَر
muḵāmar
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m خَامَرْتُ
ḵāmartu
خَامَرْتَ
ḵāmarta
خَامَرَ
ḵāmara
خَامَرْتُمَا
ḵāmartumā
خَامَرَا
ḵāmarā
خَامَرْنَا
ḵāmarnā
خَامَرْتُمْ
ḵāmartum
خَامَرُوا
ḵāmarū
f خَامَرْتِ
ḵāmarti
خَامَرَتْ
ḵāmarat
خَامَرَتَا
ḵāmaratā
خَامَرْتُنَّ
ḵāmartunna
خَامَرْنَ
ḵāmarna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُخَامِرُ
ʔuḵāmiru
تُخَامِرُ
tuḵāmiru
يُخَامِرُ
yuḵāmiru
تُخَامِرَانِ
tuḵāmirāni
يُخَامِرَانِ
yuḵāmirāni
نُخَامِرُ
nuḵāmiru
تُخَامِرُونَ
tuḵāmirūna
يُخَامِرُونَ
yuḵāmirūna
f تُخَامِرِينَ
tuḵāmirīna
تُخَامِرُ
tuḵāmiru
تُخَامِرَانِ
tuḵāmirāni
تُخَامِرْنَ
tuḵāmirna
يُخَامِرْنَ
yuḵāmirna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُخَامِرَ
ʔuḵāmira
تُخَامِرَ
tuḵāmira
يُخَامِرَ
yuḵāmira
تُخَامِرَا
tuḵāmirā
يُخَامِرَا
yuḵāmirā
نُخَامِرَ
nuḵāmira
تُخَامِرُوا
tuḵāmirū
يُخَامِرُوا
yuḵāmirū
f تُخَامِرِي
tuḵāmirī
تُخَامِرَ
tuḵāmira
تُخَامِرَا
tuḵāmirā
تُخَامِرْنَ
tuḵāmirna
يُخَامِرْنَ
yuḵāmirna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُخَامِرْ
ʔuḵāmir
تُخَامِرْ
tuḵāmir
يُخَامِرْ
yuḵāmir
تُخَامِرَا
tuḵāmirā
يُخَامِرَا
yuḵāmirā
نُخَامِرْ
nuḵāmir
تُخَامِرُوا
tuḵāmirū
يُخَامِرُوا
yuḵāmirū
f تُخَامِرِي
tuḵāmirī
تُخَامِرْ
tuḵāmir
تُخَامِرَا
tuḵāmirā
تُخَامِرْنَ
tuḵāmirna
يُخَامِرْنَ
yuḵāmirna
imperative
الْأَمْر
m خَامِرْ
ḵāmir
خَامِرَا
ḵāmirā
خَامِرُوا
ḵāmirū
f خَامِرِي
ḵāmirī
خَامِرْنَ
ḵāmirna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m خُومِرْتُ
ḵūmirtu
خُومِرْتَ
ḵūmirta
خُومِرَ
ḵūmira
خُومِرْتُمَا
ḵūmirtumā
خُومِرَا
ḵūmirā
خُومِرْنَا
ḵūmirnā
خُومِرْتُمْ
ḵūmirtum
خُومِرُوا
ḵūmirū
f خُومِرْتِ
ḵūmirti
خُومِرَتْ
ḵūmirat
خُومِرَتَا
ḵūmiratā
خُومِرْتُنَّ
ḵūmirtunna
خُومِرْنَ
ḵūmirna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُخَامَرُ
ʔuḵāmaru
تُخَامَرُ
tuḵāmaru
يُخَامَرُ
yuḵāmaru
تُخَامَرَانِ
tuḵāmarāni
يُخَامَرَانِ
yuḵāmarāni
نُخَامَرُ
nuḵāmaru
تُخَامَرُونَ
tuḵāmarūna
يُخَامَرُونَ
yuḵāmarūna
f تُخَامَرِينَ
tuḵāmarīna
تُخَامَرُ
tuḵāmaru
تُخَامَرَانِ
tuḵāmarāni
تُخَامَرْنَ
tuḵāmarna
يُخَامَرْنَ
yuḵāmarna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُخَامَرَ
ʔuḵāmara
تُخَامَرَ
tuḵāmara
يُخَامَرَ
yuḵāmara
تُخَامَرَا
tuḵāmarā
يُخَامَرَا
yuḵāmarā
نُخَامَرَ
nuḵāmara
تُخَامَرُوا
tuḵāmarū
يُخَامَرُوا
yuḵāmarū
f تُخَامَرِي
tuḵāmarī
تُخَامَرَ
tuḵāmara
تُخَامَرَا
tuḵāmarā
تُخَامَرْنَ
tuḵāmarna
يُخَامَرْنَ
yuḵāmarna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُخَامَرْ
ʔuḵāmar
تُخَامَرْ
tuḵāmar
يُخَامَرْ
yuḵāmar
تُخَامَرَا
tuḵāmarā
يُخَامَرَا
yuḵāmarā
نُخَامَرْ
nuḵāmar
تُخَامَرُوا
tuḵāmarū
يُخَامَرُوا
yuḵāmarū
f تُخَامَرِي
tuḵāmarī
تُخَامَرْ
tuḵāmar
تُخَامَرَا
tuḵāmarā
تُخَامَرْنَ
tuḵāmarna
يُخَامَرْنَ
yuḵāmarna