خزینه
See also: خزينة
Azerbaijani
Noun
خزینه (xəzinə) (definite accusative خزینهنی (xəzinəni), plural خزینهلر (xəzinələr))
Declension
Declension of خزینه
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | خزینه | خزینهلر |
| definite accusative | خزینهنی | خزینهلری |
| dative | خزینهیه | خزینهلره |
| locative | خزینهده | خزینهلرده |
| ablative | خزینهدن | خزینهلردن |
| definite genitive | خزینهنین | خزینهلرین |
Ottoman Turkish
Alternative forms
- خزنه (hazne)
Etymology
Borrowed from Arabic خَزِينَة (ḵazīna, “treasury, closet”), a word of Iranian origin.
Noun
خزینه • (hazine)
- treasure, trove, a collection of valuable things, often buried underground
- Synonym: دفینه (define)
- treasury, a place where state or royal money and valuables are safely stored
- chamber, one of the bullet-holding compartments in the cylinder of a revolver
Derived terms
- خزینه آغاسی (hazine ağası, “title of an officer”)
- خزینه اوطهسی (hazine odası, “treasure room”)
- خزینه سركیسی (hazine sergisi, “treasury mandate”)
- خزینهدار (hazinedar, “treasurer”)
- خزینهمانده (hazinemande, “lapsed to the treasury”)
- صو خزینهسی (su hazinesi, “water reservoir”)
- طوپ خزینهسی (top hazinesi, “chamber of a cannon”)
Descendants
- Turkish: hazine
- → Albanian: hazine
- → Bulgarian: хазна́ (hazná)
- → Crimean Tatar: hazine
- → Macedonian: хазна (hazna), азна (azna), азно (azno)
- → Romanian: hazna
- → Serbo-Croatian: hȁzna / ха̏зна
Further reading
- Çağbayır, Yaşar (2007) “hazine”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), volume 1, Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 1921
- Devellioğlu, Ferit (1962) “hazîne”, in Osmanlıca-Türkçe Ansiklopedik Lûgat[1] (in Turkish), Istanbul: Türk Dil Kurumu, page 417
- Kélékian, Diran (1911) “خزینه”, in Dictionnaire turc-français[2] (in French), Constantinople: Mihran, page 539
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1687) “Thesaurus”, in Complementum thesauri linguarum orientalium, seu onomasticum latino-turcico-arabico-persicum, simul idem index verborum lexici turcico-arabico-persici, quod latinâ, germanicâ, aliarumque linguarum adjectâ nomenclatione nuper in lucem editum[3], Vienna, column 1671
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1680) “خزینه”, in Thesaurus linguarum orientalium, Turcicae, Arabicae, Persicae, praecipuas earum opes à Turcis peculiariter usurpatas continens, nimirum Lexicon Turkico-Arabico-Persicum[4], Vienna, column 1894
- Nişanyan, Sevan (2002–) “hazine”, in Nişanyan Sözlük
- Redhouse, James W. (1890) “خزینه”, in A Turkish and English Lexicon[5], Constantinople: A. H. Boyajian, page 846
Persian
Etymology
Ultimately from Arabic خَزِينَة (ḵazīna).
Pronunciation
- (Classical Persian) IPA(key): /xa.ziː.ˈna/
- (Dari, formal) IPA(key): [xä.ziː.nä]
- (Iran, formal) IPA(key): [xæ.ziː.ne]
- (Tajik, formal) IPA(key): [χä.zi.nä]
| Readings | |
|---|---|
| Classical reading? | xazīna |
| Dari reading? | xazīna |
| Iranian reading? | xazine |
| Tajik reading? | xazina |
Noun
| Dari | خزینه |
|---|---|
| Iranian Persian | |
| Tajik | хазина |
خزینه • (xazine) (plural خزینهها)
Descendants
- → Azerbaijani: xəzinə
- → Bashkir: хазина (xazina), ҡаҙна (qaźna)
- → Chechen: хазна (xazna)
- → Kazakh: қазына (qazyna)
- → Kipchak: qazna
- → Kyrgyz: казна (kazna), казына (kazına),
- → Nogai: казна (kazna)
- → Ossetian: хъӕзна (qæzna)
- → Punjabi:
- Gurmukhi script: ਖਜਾਨਾ (khajānā)
- Shahmukhi script: خزانے (xazānā)
- → Tatar: хәзинә (xäzinä), казна (qazna)
- → Turkmen: hazyna
- → Uyghur: خەزىنە (xezine)
- → Uzbek: xazina