خشبي
Arabic
Etymology 1
Relative adjective (nisba) composed of خَشَب (ḵašab, “wood”) + ـِيّ (-iyy), from the root خ ش ب (ḵ š b).
Pronunciation
- IPA(key): /xa.ʃa.bijj/
Adjective
خَشَبِيّ • (ḵašabiyy) (feminine خَشَبِيَّة (ḵašabiyya), masculine plural خَشَبِيُّونَ (ḵašabiyyūna), feminine plural خَشَبِيَّات (ḵašabiyyāt))
Declension
| singular | masculine | feminine | ||
|---|---|---|---|---|
| basic singular triptote | singular triptote in ـَة (-a) | |||
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| informal | خَشَبِي ḵašabī |
الْخَشَبِي al-ḵašabī |
خَشَبِيَّة ḵašabiyya |
الْخَشَبِيَّة al-ḵašabiyya |
| nominative | خَشَبِيٌّ ḵašabiyyun |
الْخَشَبِيُّ al-ḵašabiyyu |
خَشَبِيَّةٌ ḵašabiyyatun |
الْخَشَبِيَّةُ al-ḵašabiyyatu |
| accusative | خَشَبِيًّا ḵašabiyyan |
الْخَشَبِيَّ al-ḵašabiyya |
خَشَبِيَّةً ḵašabiyyatan |
الْخَشَبِيَّةَ al-ḵašabiyyata |
| genitive | خَشَبِيٍّ ḵašabiyyin |
الْخَشَبِيِّ al-ḵašabiyyi |
خَشَبِيَّةٍ ḵašabiyyatin |
الْخَشَبِيَّةِ al-ḵašabiyyati |
| dual | masculine | feminine | ||
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| informal | خَشَبِيَّيْن ḵašabiyyayn |
الْخَشَبِيَّيْن al-ḵašabiyyayn |
خَشَبِيَّتَيْن ḵašabiyyatayn |
الْخَشَبِيَّتَيْن al-ḵašabiyyatayn |
| nominative | خَشَبِيَّانِ ḵašabiyyāni |
الْخَشَبِيَّانِ al-ḵašabiyyāni |
خَشَبِيَّتَانِ ḵašabiyyatāni |
الْخَشَبِيَّتَانِ al-ḵašabiyyatāni |
| accusative | خَشَبِيَّيْنِ ḵašabiyyayni |
الْخَشَبِيَّيْنِ al-ḵašabiyyayni |
خَشَبِيَّتَيْنِ ḵašabiyyatayni |
الْخَشَبِيَّتَيْنِ al-ḵašabiyyatayni |
| genitive | خَشَبِيَّيْنِ ḵašabiyyayni |
الْخَشَبِيَّيْنِ al-ḵašabiyyayni |
خَشَبِيَّتَيْنِ ḵašabiyyatayni |
الْخَشَبِيَّتَيْنِ al-ḵašabiyyatayni |
| plural | masculine | feminine | ||
| sound masculine plural | sound feminine plural | |||
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| informal | خَشَبِيِّين ḵašabiyyīn |
الْخَشَبِيِّين al-ḵašabiyyīn |
خَشَبِيَّات ḵašabiyyāt |
الْخَشَبِيَّات al-ḵašabiyyāt |
| nominative | خَشَبِيُّونَ ḵašabiyyūna |
الْخَشَبِيُّونَ al-ḵašabiyyūna |
خَشَبِيَّاتٌ ḵašabiyyātun |
الْخَشَبِيَّاتُ al-ḵašabiyyātu |
| accusative | خَشَبِيِّينَ ḵašabiyyīna |
الْخَشَبِيِّينَ al-ḵašabiyyīna |
خَشَبِيَّاتٍ ḵašabiyyātin |
الْخَشَبِيَّاتِ al-ḵašabiyyāti |
| genitive | خَشَبِيِّينَ ḵašabiyyīna |
الْخَشَبِيِّينَ al-ḵašabiyyīna |
خَشَبِيَّاتٍ ḵašabiyyātin |
الْخَشَبِيَّاتِ al-ḵašabiyyāti |
Etymology 2
See the etymology of the corresponding lemma form.
Verb
خَشِّبِي • (ḵaššibī) (form II) /xaʃ.ʃi.biː/
- second-person feminine singular imperative of خَشَّبَ (ḵaššaba)