خصام
Arabic
| Root |
|---|
| خ ص م (ḵ ṣ m) |
| 13 terms |
Etymology
Verbal noun of خَصَمَ (ḵaṣama) and خَصِمَ (ḵaṣima).
Pronunciation
- IPA(key): /xi.sˤaːm/
Noun
خِصَام • (ḵiṣām) m
- verbal noun of خَصَمَ (ḵaṣama) (form I)
- dispute, argument
- animosity, antagonism
Declension
| singular | basic singular triptote | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | خِصَام ḵiṣām |
الْخِصَام al-ḵiṣām |
خِصَام ḵiṣām |
| nominative | خِصَامٌ ḵiṣāmun |
الْخِصَامُ al-ḵiṣāmu |
خِصَامُ ḵiṣāmu |
| accusative | خِصَامًا ḵiṣāman |
الْخِصَامَ al-ḵiṣāma |
خِصَامَ ḵiṣāma |
| genitive | خِصَامٍ ḵiṣāmin |
الْخِصَامِ al-ḵiṣāmi |
خِصَامِ ḵiṣāmi |
Descendants
- → Ottoman Turkish: خصام (hisam)