خلاقة
Arabic
Noun
خَلَاقَة • (ḵalāqa) f
- verbal noun of خَلُقَ (ḵaluqa) (form I)
Declension
| singular | singular triptote in ـَة (-a) | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | خَلَاقَة ḵalāqa |
الْخَلَاقَة al-ḵalāqa |
خَلَاقَة ḵalāqat |
| nominative | خَلَاقَةٌ ḵalāqatun |
الْخَلَاقَةُ al-ḵalāqatu |
خَلَاقَةُ ḵalāqatu |
| accusative | خَلَاقَةً ḵalāqatan |
الْخَلَاقَةَ al-ḵalāqata |
خَلَاقَةَ ḵalāqata |
| genitive | خَلَاقَةٍ ḵalāqatin |
الْخَلَاقَةِ al-ḵalāqati |
خَلَاقَةِ ḵalāqati |