دابرة

Arabic

Root
د ب ر (d b r)
10 terms

Pronunciation

  • IPA(key): /daː.bi.ra/

Noun

دَابِرَة • (dābiraf (plural دَوَابِر (dawābir))

  1. hinder part of the pastern
    • a. 609, Zuhayr, إنّ الخليطَ أجدَّ البينَ فانفرقا:
      القَائِدَ الْخَيْلَ مَنْكُوبًا دَوَابِرُهَا قَدِّ أُحْكِمَتْ حَكَمَاتِ الْقِدِّ والأبَقا
      al-qāʔida l-ḵayla mankūban dawābiru-hā qaddi ʔuḥkimat ḥakamāti l-qiddi wa-l-ʔabaqā
      Leader of a horse of veering hind legs, fastened by bridles of leather strips and banana fibres.

Declension

Declension of noun دَابِرَة (dābira)
singular singular triptote in ـَة (-a)
indefinite definite construct
informal دَابِرَة
dābira
الدَّابِرَة
ad-dābira
دَابِرَة
dābirat
nominative دَابِرَةٌ
dābiratun
الدَّابِرَةُ
ad-dābiratu
دَابِرَةُ
dābiratu
accusative دَابِرَةً
dābiratan
الدَّابِرَةَ
ad-dābirata
دَابِرَةَ
dābirata
genitive دَابِرَةٍ
dābiratin
الدَّابِرَةِ
ad-dābirati
دَابِرَةِ
dābirati
dual indefinite definite construct
informal دَابِرَتَيْن
dābiratayn
الدَّابِرَتَيْن
ad-dābiratayn
دَابِرَتَيْ
dābiratay
nominative دَابِرَتَانِ
dābiratāni
الدَّابِرَتَانِ
ad-dābiratāni
دَابِرَتَا
dābiratā
accusative دَابِرَتَيْنِ
dābiratayni
الدَّابِرَتَيْنِ
ad-dābiratayni
دَابِرَتَيْ
dābiratay
genitive دَابِرَتَيْنِ
dābiratayni
الدَّابِرَتَيْنِ
ad-dābiratayni
دَابِرَتَيْ
dābiratay
plural basic broken plural diptote
indefinite definite construct
informal دَوَابِر
dawābir
الدَّوَابِر
ad-dawābir
دَوَابِر
dawābir
nominative دَوَابِرُ
dawābiru
الدَّوَابِرُ
ad-dawābiru
دَوَابِرُ
dawābiru
accusative دَوَابِرَ
dawābira
الدَّوَابِرَ
ad-dawābira
دَوَابِرَ
dawābira
genitive دَوَابِرَ
dawābira
الدَّوَابِرِ
ad-dawābiri
دَوَابِرِ
dawābiri