داهن

Arabic

Root
د ه ن (d h n)
5 terms

Verb

دَاهَنَ • (dāhana) III (non-past يُدَاهِنُ (yudāhinu), verbal noun مُدَاهَنَة (mudāhana) or دِهَان (dihān))

to butter up, to flatter, to cajole, to wheedle, to banter

Conjugation

Conjugation of **دَاهَنَ** (III, sound, full passive, verbal nouns *مُدَاهَنَة*, *دِهَان*)

verbal noun الْمَصْدَر					مُدَاهَنَة, دِهَان mudāhana, dihān
active participle اِسْم الْفَاعِل					مُدَاهِن mudāhin
passive participle اِسْم الْمَفْعُول					مُدَاهَن mudāhan
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم
		singular الْمُفْرَد			dual الْمُثَنَّى		plural الْجَمْع
		1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	دَاهَنْتُ dāhantu	دَاهَنْتَ dāhanta	دَاهَنَ dāhana	دَاهَنْتُمَا dāhantumā	دَاهَنَا dāhanā	دَاهَنَّا dāhannā	دَاهَنْتُمْ dāhantum	دَاهَنُوا dāhanū
past (perfect) indicative الْمَاضِي	f	دَاهَنْتُ dāhantu	دَاهَنْتِ dāhanti	دَاهَنَتْ dāhanat	دَاهَنْتُمَا dāhantumā	دَاهَنَتَا dāhanatā	دَاهَنَّا dāhannā	دَاهَنْتُنَّ dāhantunna	دَاهَنَّ dāhanna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أُدَاهِنُ ʔudāhinu	تُدَاهِنُ tudāhinu	يُدَاهِنُ yudāhinu	تُدَاهِنَانِ tudāhināni	يُدَاهِنَانِ yudāhināni	نُدَاهِنُ nudāhinu	تُدَاهِنُونَ tudāhinūna	يُدَاهِنُونَ yudāhinūna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	f	أُدَاهِنُ ʔudāhinu	تُدَاهِنِينَ tudāhinīna	تُدَاهِنُ tudāhinu	تُدَاهِنَانِ tudāhināni	تُدَاهِنَانِ tudāhināni	نُدَاهِنُ nudāhinu	تُدَاهِنَّ tudāhinna	يُدَاهِنَّ yudāhinna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أُدَاهِنَ ʔudāhina	تُدَاهِنَ tudāhina	يُدَاهِنَ yudāhina	تُدَاهِنَا tudāhinā	يُدَاهِنَا yudāhinā	نُدَاهِنَ nudāhina	تُدَاهِنُوا tudāhinū	يُدَاهِنُوا yudāhinū
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	f	أُدَاهِنَ ʔudāhina	تُدَاهِنِي tudāhinī	تُدَاهِنَ tudāhina	تُدَاهِنَا tudāhinā	تُدَاهِنَا tudāhinā	نُدَاهِنَ nudāhina	تُدَاهِنَّ tudāhinna	يُدَاهِنَّ yudāhinna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أُدَاهِنْ ʔudāhin	تُدَاهِنْ tudāhin	يُدَاهِنْ yudāhin	تُدَاهِنَا tudāhinā	يُدَاهِنَا yudāhinā	نُدَاهِنْ nudāhin	تُدَاهِنُوا tudāhinū	يُدَاهِنُوا yudāhinū
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	f	أُدَاهِنْ ʔudāhin	تُدَاهِنِي tudāhinī	تُدَاهِنْ tudāhin	تُدَاهِنَا tudāhinā	تُدَاهِنَا tudāhinā	نُدَاهِنْ nudāhin	تُدَاهِنَّ tudāhinna	يُدَاهِنَّ yudāhinna
imperative الْأَمْر	m		دَاهِنْ dāhin		دَاهِنَا dāhinā			دَاهِنُوا dāhinū
imperative الْأَمْر	f		دَاهِنِي dāhinī		دَاهِنَا dāhinā			دَاهِنَّ dāhinna

passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول
		singular الْمُفْرَد			dual الْمُثَنَّى		plural الْجَمْع
		1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	دُوهِنْتُ dūhintu	دُوهِنْتَ dūhinta	دُوهِنَ dūhina	دُوهِنْتُمَا dūhintumā	دُوهِنَا dūhinā	دُوهِنَّا dūhinnā	دُوهِنْتُمْ dūhintum	دُوهِنُوا dūhinū
past (perfect) indicative الْمَاضِي	f	دُوهِنْتُ dūhintu	دُوهِنْتِ dūhinti	دُوهِنَتْ dūhinat	دُوهِنْتُمَا dūhintumā	دُوهِنَتَا dūhinatā	دُوهِنَّا dūhinnā	دُوهِنْتُنَّ dūhintunna	دُوهِنَّ dūhinna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أُدَاهَنُ ʔudāhanu	تُدَاهَنُ tudāhanu	يُدَاهَنُ yudāhanu	تُدَاهَنَانِ tudāhanāni	يُدَاهَنَانِ yudāhanāni	نُدَاهَنُ nudāhanu	تُدَاهَنُونَ tudāhanūna	يُدَاهَنُونَ yudāhanūna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	f	أُدَاهَنُ ʔudāhanu	تُدَاهَنِينَ tudāhanīna	تُدَاهَنُ tudāhanu	تُدَاهَنَانِ tudāhanāni	تُدَاهَنَانِ tudāhanāni	نُدَاهَنُ nudāhanu	تُدَاهَنَّ tudāhanna	يُدَاهَنَّ yudāhanna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أُدَاهَنَ ʔudāhana	تُدَاهَنَ tudāhana	يُدَاهَنَ yudāhana	تُدَاهَنَا tudāhanā	يُدَاهَنَا yudāhanā	نُدَاهَنَ nudāhana	تُدَاهَنُوا tudāhanū	يُدَاهَنُوا yudāhanū
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	f	أُدَاهَنَ ʔudāhana	تُدَاهَنِي tudāhanī	تُدَاهَنَ tudāhana	تُدَاهَنَا tudāhanā	تُدَاهَنَا tudāhanā	نُدَاهَنَ nudāhana	تُدَاهَنَّ tudāhanna	يُدَاهَنَّ yudāhanna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أُدَاهَنْ ʔudāhan	تُدَاهَنْ tudāhan	يُدَاهَنْ yudāhan	تُدَاهَنَا tudāhanā	يُدَاهَنَا yudāhanā	نُدَاهَنْ nudāhan	تُدَاهَنُوا tudāhanū	يُدَاهَنُوا yudāhanū
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	f	أُدَاهَنْ ʔudāhan	تُدَاهَنِي tudāhanī	تُدَاهَنْ tudāhan	تُدَاهَنَا tudāhanā	تُدَاهَنَا tudāhanā	نُدَاهَنْ nudāhan	تُدَاهَنَّ tudāhanna	يُدَاهَنَّ yudāhanna

Malay

Noun

داهن (plural داهن-داهن or داهن٢)

Jawi spelling of dahan.‎