دردر

Moroccan Arabic

Etymology

From Arabic ذَرْذَرَ (ḏarḏara).

Pronunciation

IPA^(key): /dar.dar/

Verb

دردر • (dardar) Iq (non-past يدردر (ydardar))

to sprinkle

Conjugation

Conjugation of **دردر**
		singular				plural
		1^st person	2^nd person	3^rd person		1^st person	2^nd person	3^rd person
past	m	دردرت (dardart)	دردرتي (dardarti)	دردر (dardar)		دردرنا (dardarna)	دردرتوا (dardartu)	دردروا (dardru)
past	f	دردرت (dardart)	دردرتي (dardarti)	دردرت (dardrāt)		دردرنا (dardarna)	دردرتوا (dardartu)	دردروا (dardru)
non-past	m	ندردر (ndardar)	تدردر (tdardar)	يدردر (ydardar)		ندردروا (ndardru)	تدردروا (tdardru)	يدردروا (ydardru)
non-past	f	ندردر (ndardar)	تدردري (tdardari)	تدردر (tdardar)		ندردروا (ndardru)	تدردروا (tdardru)	يدردروا (ydardru)
imperative	m		دردر (dardar)				دردروا (dardru)
imperative	f		دردري (dardri)				دردروا (dardru)

Ottoman Turkish

Pronunciation

IPA^(key): /dœɾˈdɛɾ/

Adverb

دردر • (dörder)

distributive of درت (dört): four each, four apiece, by fours

Descendants

Turkish: dörder