دسام

Arabic

Root
د س م (d s m)
7 terms

Noun

دِسَام • (disāmm

  1. stopper, plug

Declension

Declension of noun دِسَام (disām)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal دِسَام
disām
الدِّسَام
ad-disām
دِسَام
disām
nominative دِسَامٌ
disāmun
الدِّسَامُ
ad-disāmu
دِسَامُ
disāmu
accusative دِسَامًا
disāman
الدِّسَامَ
ad-disāma
دِسَامَ
disāma
genitive دِسَامٍ
disāmin
الدِّسَامِ
ad-disāmi
دِسَامِ
disāmi

Ottoman Turkish

Etymology

From Arabic دِسَام (disām).

Noun

دسام • (disam)

  1. stopper, plug
    Synonyms: طپه (tıpa, tapa), طیقاج (tıkac), مانطار (mantar)