دسام
Arabic
| Root |
|---|
| د س م (d s m) |
| 7 terms |
Noun
دِسَام • (disām) m
Declension
| singular | basic singular triptote | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | دِسَام disām |
الدِّسَام ad-disām |
دِسَام disām |
| nominative | دِسَامٌ disāmun |
الدِّسَامُ ad-disāmu |
دِسَامُ disāmu |
| accusative | دِسَامًا disāman |
الدِّسَامَ ad-disāma |
دِسَامَ disāma |
| genitive | دِسَامٍ disāmin |
الدِّسَامِ ad-disāmi |
دِسَامِ disāmi |
Ottoman Turkish
Etymology
Noun
دسام • (disam)