دمت
See also: دمب
Arabic
Etymology 1
Verb
دمت (form I)
- دُمْتُ (dumtu) /dum.tu/: first-person singular past active of دَامَ (dāma)
- دُمْتَ (dumta) /dum.ta/: second-person masculine singular past active of دَامَ (dāma)
- دُمْتِ (dumti) /dum.ti/: second-person feminine singular past active of دَامَ (dāma)
Etymology 2
Verb
دمت (form I)
- دَمَّتْ (dammat) /dam.mat/: third-person feminine singular past active of دَمَّ (damma)
- دُمَّتْ (dummat) /dum.mat/: third-person feminine singular past passive of دَمَّ (damma)
Ottoman Turkish
Alternative forms
- دمد (demet)
Etymology
From Greek δεμάτι (demáti), from the mediaeval Byzantine Greek δεμάτιν (demátin) from Koine Greek δεμάτιον (demátion), diminutive of δέμα (déma).
Pronunciation
- IPA(key): [dɛˈmɛt]
Noun
دمت • (demet)
Descendants
References
- Kélékian, Diran (1911) “دمت”, in Dictionnaire turc-français[1] (in French), Constantinople: Mihran, page 581
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1680) “دمت”, in Thesaurus linguarum orientalium, Turcicae, Arabicae, Persicae, praecipuas earum opes à Turcis peculiariter usurpatas continens, nimirum Lexicon Turkico-Arabico-Persicum[2], Vienna, column 1137
- Meyer, Gustav (1893) “Türkische Studien. I. Die griechischen und romanischen Bestandtheile im Wortschatze des Osmanisch-Türkischen”, in Sitzungsberichte der philosophisch-historischen Classe der Kaiserlichen Akademie der Wissenschaften (in German), volume 128, Wien: In Commission bei F. Tempsky, page 58
- Zenker, Julius Theodor (1876) “دمت”, in Türkisch-arabisch-persisches Handwörterbuch, volume 2 (overall work in German and French), Leipzig: Wilhelm Engelmann, page 435