دوكوملنمك
Ottoman Turkish
Etymology
From دوگوم (düğüm, “knot”) + ـلنمك (-lenmek, suffix forming passive infinitives from stems ending in front vowels).
Verb
دوگوملنمك • (düğümlenmek)
Descendants
- Turkish: düğümlenmek
Further reading
- Çağbayır, Yaşar (2007) “düğümlenmek”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), volume 1, Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 1985
- Redhouse, James W. (1890) “دوكوملنمك”, in A Turkish and English Lexicon[1], Constantinople: A. H. Boyajian, page 926