دیوانه

Persian

Alternative forms

Etymology

From Middle Persian [script needed] (dyw'nk' /⁠dēwānag⁠/, demonic; crazy, insane), from Proto-Iranian *daywánah (demon possessed; insane, crazy).[1] By surface analysis, دیو (dēw / div, demon) +‎ ـانه (-āna / -âne, adjective-forming suffix).

Pronunciation

 
 

Readings
Classical reading? dēwāna
Dari reading? dēwāna
Iranian reading? divâne
Tajik reading? devona
  • Audio (Iran):(file)

Adjective

دیوانه • (dēwāna / divâne) (comparative دیوانه‌تَر, superlative دیوانه‌تَرین, Tajik spelling девона)

  1. mad, insane, crazy

Noun

دیوانه • (dēwāna / divâne) (Tajik spelling девона)

  1. madman, lunatic
    گل‌ها پرپرن ای وای،
    یک دیوانه در باغه
    gol-hâ par-paran ey vây,
    yek divâne dar bâġe. (Iranian Reading)
    gul-hā par-paran ay wāy,
    yak dēwāna dar bāġa. (Dari Reading)
    oh, the flowers are wilted,
    there's a madman in the garden.

Inflection

Predicative forms of دیوانه (divâne)
singular plural
1st person
(“I am, we are”)
دیوانه‌ام، دیوونه‌ام، دیوونم (divâné-am, divunám) دیوانه‌ایم، دیوونه‌ایم (divâné-im, divuné-im)
2nd person
(“you are”)
دیوانه‌ای، دیوونه‌ای (divâné-i, divuné-i) دیوانه‌اید، دیوونه‌این (divâné-id, divuné-in)
3rd person
(“he/she/it is, they are”)
دیوانه است، دیوونه‌ئه، دیوونس (divâné ast, divuné-e, divunás) دیوانه‌اند، دیوونه‌ان، دیوونن (divâné-and, divuné-an, divunán)

Colloquial.

Descendants


References

  1. ^ Rastorgujeva, V. S., Edelʹman, D. I. (2000–) “*daiu̯a-”, in Etimologičeskij slovarʹ iranskix jazykov [Etymological Dictionary of Iranian Languages] (in Russian), Moscow: Vostochnaya Literatura