ذلالة

Arabic

Root
ذ ل ل (ḏ l l)
10 terms

Etymology

Verbal noun of ذَلَّ (ḏalla).

Pronunciation

  • IPA(key): /ða.laː.la/

Noun

ذَلَالَة • (ḏalālaf

  1. verbal noun of ذَلَّ (ḏalla) (form I)
  2. humiliation, disgrace, dishonour

Declension

Declension of noun ذَلَالَة (ḏalāla)
singular singular triptote in ـَة (-a)
indefinite definite construct
informal ذَلَالَة
ḏalāla
الذَّلَالَة
aḏ-ḏalāla
ذَلَالَة
ḏalālat
nominative ذَلَالَةٌ
ḏalālatun
الذَّلَالَةُ
aḏ-ḏalālatu
ذَلَالَةُ
ḏalālatu
accusative ذَلَالَةً
ḏalālatan
الذَّلَالَةَ
aḏ-ḏalālata
ذَلَالَةَ
ḏalālata
genitive ذَلَالَةٍ
ḏalālatin
الذَّلَالَةِ
aḏ-ḏalālati
ذَلَالَةِ
ḏalālati

Descendants

  • Azerbaijani: zəlalət
  • Ottoman Turkish: ذلالت (zelâlet)
    • Turkish: zelâlat
  • Persian: ذلالت