راطب

Arabic

Etymology

Root
ر ط ب (r ṭ b)
7 terms

Derived from the active participle of رَطِبَ (raṭiba, to be humid, to be moist, to be wet) and رَطُبَ (raṭuba, (same)).

Adjective

رَاطِب • (rāṭib) (feminine رَاطِبَة (rāṭiba), elative أَرْطَب (ʔarṭab))

  1. humid, moist
  2. wet
  3. fresh and tender

Declension

Declension of adjective رَاطِب (rāṭib)
singular masculine feminine
basic singular triptote singular triptote in ـَة (-a)
indefinite definite indefinite definite
informal رَاطِب
rāṭib
الرَّاطِب
ar-rāṭib
رَاطِبَة
rāṭiba
الرَّاطِبَة
ar-rāṭiba
nominative رَاطِبٌ
rāṭibun
الرَّاطِبُ
ar-rāṭibu
رَاطِبَةٌ
rāṭibatun
الرَّاطِبَةُ
ar-rāṭibatu
accusative رَاطِبًا
rāṭiban
الرَّاطِبَ
ar-rāṭiba
رَاطِبَةً
rāṭibatan
الرَّاطِبَةَ
ar-rāṭibata
genitive رَاطِبٍ
rāṭibin
الرَّاطِبِ
ar-rāṭibi
رَاطِبَةٍ
rāṭibatin
الرَّاطِبَةِ
ar-rāṭibati
dual masculine feminine
indefinite definite indefinite definite
informal رَاطِبَيْن
rāṭibayn
الرَّاطِبَيْن
ar-rāṭibayn
رَاطِبَتَيْن
rāṭibatayn
الرَّاطِبَتَيْن
ar-rāṭibatayn
nominative رَاطِبَانِ
rāṭibāni
الرَّاطِبَانِ
ar-rāṭibāni
رَاطِبَتَانِ
rāṭibatāni
الرَّاطِبَتَانِ
ar-rāṭibatāni
accusative رَاطِبَيْنِ
rāṭibayni
الرَّاطِبَيْنِ
ar-rāṭibayni
رَاطِبَتَيْنِ
rāṭibatayni
الرَّاطِبَتَيْنِ
ar-rāṭibatayni
genitive رَاطِبَيْنِ
rāṭibayni
الرَّاطِبَيْنِ
ar-rāṭibayni
رَاطِبَتَيْنِ
rāṭibatayni
الرَّاطِبَتَيْنِ
ar-rāṭibatayni
plural masculine feminine
plural unknown sound feminine plural
indefinite definite indefinite definite
informal ? ? رَاطِبَات
rāṭibāt
الرَّاطِبَات
ar-rāṭibāt
nominative ? ? رَاطِبَاتٌ
rāṭibātun
الرَّاطِبَاتُ
ar-rāṭibātu
accusative ? ? رَاطِبَاتٍ
rāṭibātin
الرَّاطِبَاتِ
ar-rāṭibāti
genitive ? ? رَاطِبَاتٍ
rāṭibātin
الرَّاطِبَاتِ
ar-rāṭibāti

References

  • Steingass, Francis Joseph (1884) “راطب”, in The Student's Arabic–English Dictionary[1], London: W.H. Allen
  • Wehr, Hans (1979) “رطب”, in J. Milton Cowan, editor, A Dictionary of Modern Written Arabic, 4th edition, Ithaca, NY: Spoken Language Services, →ISBN