ربطة

Arabic

Etymology

Root
ر ب ط (r b ṭ)
13 terms

Instance noun derived from the verb رَبَطَ (rabaṭa, to tie, to tie up).

Noun

رَبْطَة • (rabṭaf (plural رَبَطَات (rabaṭāt) or رُبَط (rubaṭ))

  1. band, rope, string
  2. package, bundle, parcel, packet
  3. necktie, tie

Declension

Declension of noun رَبْطَة (rabṭa)
singular singular triptote in ـَة (-a)
indefinite definite construct
informal رَبْطَة
rabṭa
الرَّبْطَة
ar-rabṭa
رَبْطَة
rabṭat
nominative رَبْطَةٌ
rabṭatun
الرَّبْطَةُ
ar-rabṭatu
رَبْطَةُ
rabṭatu
accusative رَبْطَةً
rabṭatan
الرَّبْطَةَ
ar-rabṭata
رَبْطَةَ
rabṭata
genitive رَبْطَةٍ
rabṭatin
الرَّبْطَةِ
ar-rabṭati
رَبْطَةِ
rabṭati
dual indefinite definite construct
informal رَبْطَتَيْن
rabṭatayn
الرَّبْطَتَيْن
ar-rabṭatayn
رَبْطَتَيْ
rabṭatay
nominative رَبْطَتَانِ
rabṭatāni
الرَّبْطَتَانِ
ar-rabṭatāni
رَبْطَتَا
rabṭatā
accusative رَبْطَتَيْنِ
rabṭatayni
الرَّبْطَتَيْنِ
ar-rabṭatayni
رَبْطَتَيْ
rabṭatay
genitive رَبْطَتَيْنِ
rabṭatayni
الرَّبْطَتَيْنِ
ar-rabṭatayni
رَبْطَتَيْ
rabṭatay
plural sound feminine plural‎;
basic broken plural triptote
indefinite definite construct
informal رَبَطَات‎; رُبَط
rabaṭāt‎; rubaṭ
الرَّبَطَات‎; الرُّبَط
ar-rabaṭāt‎; ar-rubaṭ
رَبَطَات‎; رُبَط
rabaṭāt‎; rubaṭ
nominative رَبَطَاتٌ‎; رُبَطٌ
rabaṭātun‎; rubaṭun
الرَّبَطَاتُ‎; الرُّبَطُ
ar-rabaṭātu‎; ar-rubaṭu
رَبَطَاتُ‎; رُبَطُ
rabaṭātu‎; rubaṭu
accusative رَبَطَاتٍ‎; رُبَطًا
rabaṭātin‎; rubaṭan
الرَّبَطَاتِ‎; الرُّبَطَ
ar-rabaṭāti‎; ar-rubaṭa
رَبَطَاتِ‎; رُبَطَ
rabaṭāti‎; rubaṭa
genitive رَبَطَاتٍ‎; رُبَطٍ
rabaṭātin‎; rubaṭin
الرَّبَطَاتِ‎; الرُّبَطِ
ar-rabaṭāti‎; ar-rubaṭi
رَبَطَاتِ‎; رُبَطِ
rabaṭāti‎; rubaṭi

References

  • Steingass, Francis Joseph (1884) “ربطة”, in The Student's Arabic–English Dictionary[1], London: W.H. Allen
  • Wehr, Hans (1979) “ربطة”, in J. Milton Cowan, editor, A Dictionary of Modern Written Arabic, 4th edition, Ithaca, NY: Spoken Language Services, →ISBN