ربك

Arabic

Verb

رَبَكَ • (rabaka) I (non-past يَرْبُكُ (yarbuku), verbal noun رَبْك (rabk))

  1. to muddle, to complicate
  2. to confuse

Conjugation

Conjugation of رَبَكَ (I, sound, a ~ u, full passive, verbal noun رَبْك)
verbal noun
الْمَصْدَر
رَبْك
rabk
active participle
اِسْم الْفَاعِل
رَابِك
rābik
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مَرْبُوك
marbūk
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m رَبَكْتُ
rabaktu
رَبَكْتَ
rabakta
رَبَكَ
rabaka
رَبَكْتُمَا
rabaktumā
رَبَكَا
rabakā
رَبَكْنَا
rabaknā
رَبَكْتُمْ
rabaktum
رَبَكُوا
rabakū
f رَبَكْتِ
rabakti
رَبَكَتْ
rabakat
رَبَكَتَا
rabakatā
رَبَكْتُنَّ
rabaktunna
رَبَكْنَ
rabakna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أَرْبُكُ
ʔarbuku
تَرْبُكُ
tarbuku
يَرْبُكُ
yarbuku
تَرْبُكَانِ
tarbukāni
يَرْبُكَانِ
yarbukāni
نَرْبُكُ
narbuku
تَرْبُكُونَ
tarbukūna
يَرْبُكُونَ
yarbukūna
f تَرْبُكِينَ
tarbukīna
تَرْبُكُ
tarbuku
تَرْبُكَانِ
tarbukāni
تَرْبُكْنَ
tarbukna
يَرْبُكْنَ
yarbukna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أَرْبُكَ
ʔarbuka
تَرْبُكَ
tarbuka
يَرْبُكَ
yarbuka
تَرْبُكَا
tarbukā
يَرْبُكَا
yarbukā
نَرْبُكَ
narbuka
تَرْبُكُوا
tarbukū
يَرْبُكُوا
yarbukū
f تَرْبُكِي
tarbukī
تَرْبُكَ
tarbuka
تَرْبُكَا
tarbukā
تَرْبُكْنَ
tarbukna
يَرْبُكْنَ
yarbukna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أَرْبُكْ
ʔarbuk
تَرْبُكْ
tarbuk
يَرْبُكْ
yarbuk
تَرْبُكَا
tarbukā
يَرْبُكَا
yarbukā
نَرْبُكْ
narbuk
تَرْبُكُوا
tarbukū
يَرْبُكُوا
yarbukū
f تَرْبُكِي
tarbukī
تَرْبُكْ
tarbuk
تَرْبُكَا
tarbukā
تَرْبُكْنَ
tarbukna
يَرْبُكْنَ
yarbukna
imperative
الْأَمْر
m اُرْبُكْ
urbuk
اُرْبُكَا
urbukā
اُرْبُكُوا
urbukū
f اُرْبُكِي
urbukī
اُرْبُكْنَ
urbukna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m رُبِكْتُ
rubiktu
رُبِكْتَ
rubikta
رُبِكَ
rubika
رُبِكْتُمَا
rubiktumā
رُبِكَا
rubikā
رُبِكْنَا
rubiknā
رُبِكْتُمْ
rubiktum
رُبِكُوا
rubikū
f رُبِكْتِ
rubikti
رُبِكَتْ
rubikat
رُبِكَتَا
rubikatā
رُبِكْتُنَّ
rubiktunna
رُبِكْنَ
rubikna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُرْبَكُ
ʔurbaku
تُرْبَكُ
turbaku
يُرْبَكُ
yurbaku
تُرْبَكَانِ
turbakāni
يُرْبَكَانِ
yurbakāni
نُرْبَكُ
nurbaku
تُرْبَكُونَ
turbakūna
يُرْبَكُونَ
yurbakūna
f تُرْبَكِينَ
turbakīna
تُرْبَكُ
turbaku
تُرْبَكَانِ
turbakāni
تُرْبَكْنَ
turbakna
يُرْبَكْنَ
yurbakna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُرْبَكَ
ʔurbaka
تُرْبَكَ
turbaka
يُرْبَكَ
yurbaka
تُرْبَكَا
turbakā
يُرْبَكَا
yurbakā
نُرْبَكَ
nurbaka
تُرْبَكُوا
turbakū
يُرْبَكُوا
yurbakū
f تُرْبَكِي
turbakī
تُرْبَكَ
turbaka
تُرْبَكَا
turbakā
تُرْبَكْنَ
turbakna
يُرْبَكْنَ
yurbakna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُرْبَكْ
ʔurbak
تُرْبَكْ
turbak
يُرْبَكْ
yurbak
تُرْبَكَا
turbakā
يُرْبَكَا
yurbakā
نُرْبَكْ
nurbak
تُرْبَكُوا
turbakū
يُرْبَكُوا
yurbakū
f تُرْبَكِي
turbakī
تُرْبَكْ
turbak
تُرْبَكَا
turbakā
تُرْبَكْنَ
turbakna
يُرْبَكْنَ
yurbakna

Verb

رَبِكَ • (rabika) I (non-past يَرْبَكُ (yarbaku), verbal noun رَبَك (rabak))

  1. to be confused (of a person or situation)
  2. to be unable to deceive due to confusion (of a person)

Conjugation

Conjugation of رَبِكَ (I, sound, i ~ a, no passive, verbal noun رَبَك)
verbal noun
الْمَصْدَر
رَبَك
rabak
active participle
اِسْم الْفَاعِل
رَبِك, رَبِيك
rabik, rabīk
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m رَبِكْتُ
rabiktu
رَبِكْتَ
rabikta
رَبِكَ
rabika
رَبِكْتُمَا
rabiktumā
رَبِكَا
rabikā
رَبِكْنَا
rabiknā
رَبِكْتُمْ
rabiktum
رَبِكُوا
rabikū
f رَبِكْتِ
rabikti
رَبِكَتْ
rabikat
رَبِكَتَا
rabikatā
رَبِكْتُنَّ
rabiktunna
رَبِكْنَ
rabikna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أَرْبَكُ
ʔarbaku
تَرْبَكُ
tarbaku
يَرْبَكُ
yarbaku
تَرْبَكَانِ
tarbakāni
يَرْبَكَانِ
yarbakāni
نَرْبَكُ
narbaku
تَرْبَكُونَ
tarbakūna
يَرْبَكُونَ
yarbakūna
f تَرْبَكِينَ
tarbakīna
تَرْبَكُ
tarbaku
تَرْبَكَانِ
tarbakāni
تَرْبَكْنَ
tarbakna
يَرْبَكْنَ
yarbakna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أَرْبَكَ
ʔarbaka
تَرْبَكَ
tarbaka
يَرْبَكَ
yarbaka
تَرْبَكَا
tarbakā
يَرْبَكَا
yarbakā
نَرْبَكَ
narbaka
تَرْبَكُوا
tarbakū
يَرْبَكُوا
yarbakū
f تَرْبَكِي
tarbakī
تَرْبَكَ
tarbaka
تَرْبَكَا
tarbakā
تَرْبَكْنَ
tarbakna
يَرْبَكْنَ
yarbakna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أَرْبَكْ
ʔarbak
تَرْبَكْ
tarbak
يَرْبَكْ
yarbak
تَرْبَكَا
tarbakā
يَرْبَكَا
yarbakā
نَرْبَكْ
narbak
تَرْبَكُوا
tarbakū
يَرْبَكُوا
yarbakū
f تَرْبَكِي
tarbakī
تَرْبَكْ
tarbak
تَرْبَكَا
tarbakā
تَرْبَكْنَ
tarbakna
يَرْبَكْنَ
yarbakna
imperative
الْأَمْر
m اِرْبَكْ
irbak
اِرْبَكَا
irbakā
اِرْبَكُوا
irbakū
f اِرْبَكِي
irbakī
اِرْبَكْنَ
irbakna