ربو
See also: رتو and رثو
Arabic
Noun
رُبُوّ • (rubuww) m
- verbal noun of رَبَا (rabā) (form I)
Declension
| singular | basic singular triptote | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | رُبُوّ rubuww |
الرُّبُوّ ar-rubuww |
رُبُوّ rubuww |
| nominative | رُبُوٌّ rubuwwun |
الرُّبُوُّ ar-rubuwwu |
رُبُوُّ rubuwwu |
| accusative | رُبُوًّا rubuwwan |
الرُّبُوَّ ar-rubuwwa |
رُبُوَّ rubuwwa |
| genitive | رُبُوٍّ rubuwwin |
الرُّبُوِّ ar-rubuwwi |
رُبُوِّ rubuwwi |