رتبة

Arabic

Root
ر ت ب (r t b)
9 terms

Pronunciation

  • IPA(key): /rut.ba/

Noun

رُتْبَة • (rutbaf (plural رُتَب (rutab) or رُتَبَات (rutabāt))

  1. (ladder, stairs) step
  2. grade, degree, condition
  3. rank, dignity, position, status, station, standing, office
  4. order (regular arrangement of items)
  5. (taxonomy) order
    Coordinate terms: نَوْع (nawʕ, species), مُسْتَنْبَت (mustanbat, cultivar), فَصِيلَة (faṣīla, family), جِنْس (jins, genus), مَمْلَكَة (mamlaka, kingdom)
  6. ceremony

Declension

Declension of noun رُتْبَة (rutba)
singular singular triptote in ـَة (-a)
indefinite definite construct
informal رُتْبَة
rutba
الرُّتْبَة
ar-rutba
رُتْبَة
rutbat
nominative رُتْبَةٌ
rutbatun
الرُّتْبَةُ
ar-rutbatu
رُتْبَةُ
rutbatu
accusative رُتْبَةً
rutbatan
الرُّتْبَةَ
ar-rutbata
رُتْبَةَ
rutbata
genitive رُتْبَةٍ
rutbatin
الرُّتْبَةِ
ar-rutbati
رُتْبَةِ
rutbati
dual indefinite definite construct
informal رُتْبَتَيْن
rutbatayn
الرُّتْبَتَيْن
ar-rutbatayn
رُتْبَتَيْ
rutbatay
nominative رُتْبَتَانِ
rutbatāni
الرُّتْبَتَانِ
ar-rutbatāni
رُتْبَتَا
rutbatā
accusative رُتْبَتَيْنِ
rutbatayni
الرُّتْبَتَيْنِ
ar-rutbatayni
رُتْبَتَيْ
rutbatay
genitive رُتْبَتَيْنِ
rutbatayni
الرُّتْبَتَيْنِ
ar-rutbatayni
رُتْبَتَيْ
rutbatay
plural basic broken plural triptote‎;
sound feminine plural
indefinite definite construct
informal رُتَب‎; رُتَبَات
rutab‎; rutabāt
الرُّتَب‎; الرُّتَبَات
ar-rutab‎; ar-rutabāt
رُتَب‎; رُتَبَات
rutab‎; rutabāt
nominative رُتَبٌ‎; رُتَبَاتٌ
rutabun‎; rutabātun
الرُّتَبُ‎; الرُّتَبَاتُ
ar-rutabu‎; ar-rutabātu
رُتَبُ‎; رُتَبَاتُ
rutabu‎; rutabātu
accusative رُتَبًا‎; رُتَبَاتٍ
rutaban‎; rutabātin
الرُّتَبَ‎; الرُّتَبَاتِ
ar-rutaba‎; ar-rutabāti
رُتَبَ‎; رُتَبَاتِ
rutaba‎; rutabāti
genitive رُتَبٍ‎; رُتَبَاتٍ
rutabin‎; rutabātin
الرُّتَبِ‎; الرُّتَبَاتِ
ar-rutabi‎; ar-rutabāti
رُتَبِ‎; رُتَبَاتِ
rutabi‎; rutabāti

Descendants

  • Azerbaijani: rütbə
  • Northern Kurdish: ritbe
  • Persian: رتبه (rutba)
  • Ottoman Turkish: رتبه (rütbe)

References