رحم

See also: زخم and زحم

Arabic

Etymology 1.1

Root
ر ح م (r ḥ m)
12 terms

Cognate to Hebrew רחם (raḥam).

Verb

رَحِمَ • (raḥima) I (non-past يَرْحَمُ (yarḥamu), verbal noun رَحْمَة (raḥma) or رُحْم (ruḥm) or رُحُم (ruḥum) or مَرْحَمَة (marḥama))

  1. to have mercy (upon), have compassion
  2. to spare, let off
  3. to save, relieve
  4. to be merciful
Conjugation
Conjugation of رَحِمَ (I, sound, i ~ a, full passive, verbal nouns رَحْمَة, رُحْم, رُحُم, مَرْحَمَة)
verbal noun
الْمَصْدَر
رَحْمَة, رُحْم, رُحُم, مَرْحَمَة
raḥma, ruḥm, ruḥum, marḥama
active participle
اِسْم الْفَاعِل
رَاحِم
rāḥim
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مَرْحُوم
marḥūm
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m رَحِمْتُ
raḥimtu
رَحِمْتَ
raḥimta
رَحِمَ
raḥima
رَحِمْتُمَا
raḥimtumā
رَحِمَا
raḥimā
رَحِمْنَا
raḥimnā
رَحِمْتُمْ
raḥimtum
رَحِمُوا
raḥimū
f رَحِمْتِ
raḥimti
رَحِمَتْ
raḥimat
رَحِمَتَا
raḥimatā
رَحِمْتُنَّ
raḥimtunna
رَحِمْنَ
raḥimna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أَرْحَمُ
ʔarḥamu
تَرْحَمُ
tarḥamu
يَرْحَمُ
yarḥamu
تَرْحَمَانِ
tarḥamāni
يَرْحَمَانِ
yarḥamāni
نَرْحَمُ
narḥamu
تَرْحَمُونَ
tarḥamūna
يَرْحَمُونَ
yarḥamūna
f تَرْحَمِينَ
tarḥamīna
تَرْحَمُ
tarḥamu
تَرْحَمَانِ
tarḥamāni
تَرْحَمْنَ
tarḥamna
يَرْحَمْنَ
yarḥamna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أَرْحَمَ
ʔarḥama
تَرْحَمَ
tarḥama
يَرْحَمَ
yarḥama
تَرْحَمَا
tarḥamā
يَرْحَمَا
yarḥamā
نَرْحَمَ
narḥama
تَرْحَمُوا
tarḥamū
يَرْحَمُوا
yarḥamū
f تَرْحَمِي
tarḥamī
تَرْحَمَ
tarḥama
تَرْحَمَا
tarḥamā
تَرْحَمْنَ
tarḥamna
يَرْحَمْنَ
yarḥamna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أَرْحَمْ
ʔarḥam
تَرْحَمْ
tarḥam
يَرْحَمْ
yarḥam
تَرْحَمَا
tarḥamā
يَرْحَمَا
yarḥamā
نَرْحَمْ
narḥam
تَرْحَمُوا
tarḥamū
يَرْحَمُوا
yarḥamū
f تَرْحَمِي
tarḥamī
تَرْحَمْ
tarḥam
تَرْحَمَا
tarḥamā
تَرْحَمْنَ
tarḥamna
يَرْحَمْنَ
yarḥamna
imperative
الْأَمْر
m اِرْحَمْ
irḥam
اِرْحَمَا
irḥamā
اِرْحَمُوا
irḥamū
f اِرْحَمِي
irḥamī
اِرْحَمْنَ
irḥamna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m رُحِمْتُ
ruḥimtu
رُحِمْتَ
ruḥimta
رُحِمَ
ruḥima
رُحِمْتُمَا
ruḥimtumā
رُحِمَا
ruḥimā
رُحِمْنَا
ruḥimnā
رُحِمْتُمْ
ruḥimtum
رُحِمُوا
ruḥimū
f رُحِمْتِ
ruḥimti
رُحِمَتْ
ruḥimat
رُحِمَتَا
ruḥimatā
رُحِمْتُنَّ
ruḥimtunna
رُحِمْنَ
ruḥimna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُرْحَمُ
ʔurḥamu
تُرْحَمُ
turḥamu
يُرْحَمُ
yurḥamu
تُرْحَمَانِ
turḥamāni
يُرْحَمَانِ
yurḥamāni
نُرْحَمُ
nurḥamu
تُرْحَمُونَ
turḥamūna
يُرْحَمُونَ
yurḥamūna
f تُرْحَمِينَ
turḥamīna
تُرْحَمُ
turḥamu
تُرْحَمَانِ
turḥamāni
تُرْحَمْنَ
turḥamna
يُرْحَمْنَ
yurḥamna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُرْحَمَ
ʔurḥama
تُرْحَمَ
turḥama
يُرْحَمَ
yurḥama
تُرْحَمَا
turḥamā
يُرْحَمَا
yurḥamā
نُرْحَمَ
nurḥama
تُرْحَمُوا
turḥamū
يُرْحَمُوا
yurḥamū
f تُرْحَمِي
turḥamī
تُرْحَمَ
turḥama
تُرْحَمَا
turḥamā
تُرْحَمْنَ
turḥamna
يُرْحَمْنَ
yurḥamna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُرْحَمْ
ʔurḥam
تُرْحَمْ
turḥam
يُرْحَمْ
yurḥam
تُرْحَمَا
turḥamā
يُرْحَمَا
yurḥamā
نُرْحَمْ
nurḥam
تُرْحَمُوا
turḥamū
يُرْحَمُوا
yurḥamū
f تُرْحَمِي
turḥamī
تُرْحَمْ
turḥam
تُرْحَمَا
turḥamā
تُرْحَمْنَ
turḥamna
يُرْحَمْنَ
yurḥamna
Derived terms
  • إِلَّا مَنْ رَحِمَ رَبِّي (ʔillā man raḥima rabbī)

Etymology 1.2

Verb

رَحَّمَ • (raḥḥama) II (non-past يُرَحِّمُ (yuraḥḥimu), verbal noun تَرْحِيم (tarḥīm))

  1. to have mercy (upon)
  2. to ask God to have mercy (upon), to plead for God’s mercy
Conjugation
Conjugation of رَحَّمَ (II, sound, full passive (?), verbal noun تَرْحِيم)
verbal noun
الْمَصْدَر
تَرْحِيم
tarḥīm
active participle
اِسْم الْفَاعِل
مُرَحِّم
muraḥḥim
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مُرَحَّم
muraḥḥam
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m رَحَّمْتُ
raḥḥamtu
رَحَّمْتَ
raḥḥamta
رَحَّمَ
raḥḥama
رَحَّمْتُمَا
raḥḥamtumā
رَحَّمَا
raḥḥamā
رَحَّمْنَا
raḥḥamnā
رَحَّمْتُمْ
raḥḥamtum
رَحَّمُوا
raḥḥamū
f رَحَّمْتِ
raḥḥamti
رَحَّمَتْ
raḥḥamat
رَحَّمَتَا
raḥḥamatā
رَحَّمْتُنَّ
raḥḥamtunna
رَحَّمْنَ
raḥḥamna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُرَحِّمُ
ʔuraḥḥimu
تُرَحِّمُ
turaḥḥimu
يُرَحِّمُ
yuraḥḥimu
تُرَحِّمَانِ
turaḥḥimāni
يُرَحِّمَانِ
yuraḥḥimāni
نُرَحِّمُ
nuraḥḥimu
تُرَحِّمُونَ
turaḥḥimūna
يُرَحِّمُونَ
yuraḥḥimūna
f تُرَحِّمِينَ
turaḥḥimīna
تُرَحِّمُ
turaḥḥimu
تُرَحِّمَانِ
turaḥḥimāni
تُرَحِّمْنَ
turaḥḥimna
يُرَحِّمْنَ
yuraḥḥimna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُرَحِّمَ
ʔuraḥḥima
تُرَحِّمَ
turaḥḥima
يُرَحِّمَ
yuraḥḥima
تُرَحِّمَا
turaḥḥimā
يُرَحِّمَا
yuraḥḥimā
نُرَحِّمَ
nuraḥḥima
تُرَحِّمُوا
turaḥḥimū
يُرَحِّمُوا
yuraḥḥimū
f تُرَحِّمِي
turaḥḥimī
تُرَحِّمَ
turaḥḥima
تُرَحِّمَا
turaḥḥimā
تُرَحِّمْنَ
turaḥḥimna
يُرَحِّمْنَ
yuraḥḥimna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُرَحِّمْ
ʔuraḥḥim
تُرَحِّمْ
turaḥḥim
يُرَحِّمْ
yuraḥḥim
تُرَحِّمَا
turaḥḥimā
يُرَحِّمَا
yuraḥḥimā
نُرَحِّمْ
nuraḥḥim
تُرَحِّمُوا
turaḥḥimū
يُرَحِّمُوا
yuraḥḥimū
f تُرَحِّمِي
turaḥḥimī
تُرَحِّمْ
turaḥḥim
تُرَحِّمَا
turaḥḥimā
تُرَحِّمْنَ
turaḥḥimna
يُرَحِّمْنَ
yuraḥḥimna
imperative
الْأَمْر
m رَحِّمْ
raḥḥim
رَحِّمَا
raḥḥimā
رَحِّمُوا
raḥḥimū
f رَحِّمِي
raḥḥimī
رَحِّمْنَ
raḥḥimna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m رُحِّمْتُ
ruḥḥimtu
رُحِّمْتَ
ruḥḥimta
رُحِّمَ
ruḥḥima
رُحِّمْتُمَا
ruḥḥimtumā
رُحِّمَا
ruḥḥimā
رُحِّمْنَا
ruḥḥimnā
رُحِّمْتُمْ
ruḥḥimtum
رُحِّمُوا
ruḥḥimū
f رُحِّمْتِ
ruḥḥimti
رُحِّمَتْ
ruḥḥimat
رُحِّمَتَا
ruḥḥimatā
رُحِّمْتُنَّ
ruḥḥimtunna
رُحِّمْنَ
ruḥḥimna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُرَحَّمُ
ʔuraḥḥamu
تُرَحَّمُ
turaḥḥamu
يُرَحَّمُ
yuraḥḥamu
تُرَحَّمَانِ
turaḥḥamāni
يُرَحَّمَانِ
yuraḥḥamāni
نُرَحَّمُ
nuraḥḥamu
تُرَحَّمُونَ
turaḥḥamūna
يُرَحَّمُونَ
yuraḥḥamūna
f تُرَحَّمِينَ
turaḥḥamīna
تُرَحَّمُ
turaḥḥamu
تُرَحَّمَانِ
turaḥḥamāni
تُرَحَّمْنَ
turaḥḥamna
يُرَحَّمْنَ
yuraḥḥamna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُرَحَّمَ
ʔuraḥḥama
تُرَحَّمَ
turaḥḥama
يُرَحَّمَ
yuraḥḥama
تُرَحَّمَا
turaḥḥamā
يُرَحَّمَا
yuraḥḥamā
نُرَحَّمَ
nuraḥḥama
تُرَحَّمُوا
turaḥḥamū
يُرَحَّمُوا
yuraḥḥamū
f تُرَحَّمِي
turaḥḥamī
تُرَحَّمَ
turaḥḥama
تُرَحَّمَا
turaḥḥamā
تُرَحَّمْنَ
turaḥḥamna
يُرَحَّمْنَ
yuraḥḥamna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُرَحَّمْ
ʔuraḥḥam
تُرَحَّمْ
turaḥḥam
يُرَحَّمْ
yuraḥḥam
تُرَحَّمَا
turaḥḥamā
يُرَحَّمَا
yuraḥḥamā
نُرَحَّمْ
nuraḥḥam
تُرَحَّمُوا
turaḥḥamū
يُرَحَّمُوا
yuraḥḥamū
f تُرَحَّمِي
turaḥḥamī
تُرَحَّمْ
turaḥḥam
تُرَحَّمَا
turaḥḥamā
تُرَحَّمْنَ
turaḥḥamna
يُرَحَّمْنَ
yuraḥḥamna

Etymology 1.3

Related to Hebrew רחם (womb). More at R-Ḥ-M.

Noun

رَحِم • (raḥimf (plural أَرْحَام (ʔarḥām))

  1. (anatomy) uterus, womb
    • 609–632 CE, Qur'an, 3:6:
      هُوَ ٱلَّذِي يُصَوِّرُكُمۡ فِي ٱلۡأَرۡحَامِ كَيۡفَ يَشَاۤءُ
      huwa llaḏī yuṣawwirukum fī l-ʔarḥāmi kayfa yašāʔu
      He is the One Who causes you to take shape in the wombs, as He will cause to be
  2. relationship, kinship
Declension
Declension of noun رَحِم (raḥim)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal رَحِم
raḥim
الرَّحِم
ar-raḥim
رَحِم
raḥim
nominative رَحِمٌ
raḥimun
الرَّحِمُ
ar-raḥimu
رَحِمُ
raḥimu
accusative رَحِمًا
raḥiman
الرَّحِمَ
ar-raḥima
رَحِمَ
raḥima
genitive رَحِمٍ
raḥimin
الرَّحِمِ
ar-raḥimi
رَحِمِ
raḥimi
dual indefinite definite construct
informal رَحِمَيْن
raḥimayn
الرَّحِمَيْن
ar-raḥimayn
رَحِمَيْ
raḥimay
nominative رَحِمَانِ
raḥimāni
الرَّحِمَانِ
ar-raḥimāni
رَحِمَا
raḥimā
accusative رَحِمَيْنِ
raḥimayni
الرَّحِمَيْنِ
ar-raḥimayni
رَحِمَيْ
raḥimay
genitive رَحِمَيْنِ
raḥimayni
الرَّحِمَيْنِ
ar-raḥimayni
رَحِمَيْ
raḥimay
plural basic broken plural triptote
indefinite definite construct
informal أَرْحَام
ʔarḥām
الْأَرْحَام
al-ʔarḥām
أَرْحَام
ʔarḥām
nominative أَرْحَامٌ
ʔarḥāmun
الْأَرْحَامُ
al-ʔarḥāmu
أَرْحَامُ
ʔarḥāmu
accusative أَرْحَامًا
ʔarḥāman
الْأَرْحَامَ
al-ʔarḥāma
أَرْحَامَ
ʔarḥāma
genitive أَرْحَامٍ
ʔarḥāmin
الْأَرْحَامِ
al-ʔarḥāmi
أَرْحَامِ
ʔarḥāmi
Descendants
  • Malay: rahim
    • Indonesian: rahim
  • Ottoman Turkish: رحم
  • Pashto: رحم
  • Persian: رحم

Etymology 1.4

Noun

رُحْم or رُحُم • (ruḥm or ruḥumm

  1. verbal noun of رَحِمَ (raḥima) (form I)
  2. mercy, commiseration
    أُمُّ رُحْمٍʔummu ruḥminMecca
Declension
Declension of noun رُحْم (ruḥm)‎; رُحُم (ruḥum)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal رُحْم‎; رُحُم
ruḥm‎; ruḥum
الرُّحْم‎; الرُّحُم
ar-ruḥm‎; ar-ruḥum
رُحْم‎; رُحُم
ruḥm‎; ruḥum
nominative رُحْمٌ‎; رُحُمٌ
ruḥmun‎; ruḥumun
الرُّحْمُ‎; الرُّحُمُ
ar-ruḥmu‎; ar-ruḥumu
رُحْمُ‎; رُحُمُ
ruḥmu‎; ruḥumu
accusative رُحْمًا‎; رُحُمًا
ruḥman‎; ruḥuman
الرُّحْمَ‎; الرُّحُمَ
ar-ruḥma‎; ar-ruḥuma
رُحْمَ‎; رُحُمَ
ruḥma‎; ruḥuma
genitive رُحْمٍ‎; رُحُمٍ
ruḥmin‎; ruḥumin
الرُّحْمِ‎; الرُّحُمِ
ar-ruḥmi‎; ar-ruḥumi
رُحْمِ‎; رُحُمِ
ruḥmi‎; ruḥumi
References

Ottoman Turkish

Etymology 1

Borrowed from Arabic رَحِم (raḥim, womb, uterus).

Noun

رحم • (rahim) (plural ارحام (erham))

  1. uterus, womb, the organ in which the young are conceived
    Synonyms: اوغلدروق (oğulduruk), زهدان (zehdan), قارن (karn)
  2. (figuratively) kinship, consanguinity, especially on the maternal side
Descendants

Further reading

Etymology 2

Borrowed from Arabic رُحْم (ruḥm, mercy).

Noun

رحم • (rahm)

  1. pity, mercy, compassion, ruth
    Synonyms: ترحم (terahhum), شفقت (şefkat), مرحمت (merhamet)
Descendants

Further reading

Pashto

Etymology

From Arabic رَحَم (raḥam). Cognate to Hebrew רחם (raḥam).

Pronunciation

  • IPA(key): /raˈhəm/
  • IPA(key): /raˈxəm/

Noun

رحم • (rëhëmm

  1. (religious, Islam) mercy

Persian

Etymology 1

Borrowed from Arabic رَحِم (raḥim).

Pronunciation

 

Readings
Classical reading? rahim
Dari reading? rahim
Iranian reading? rahem
Tajik reading? rahim

Noun

رحم • (rahem)

  1. womb
    Synonyms: بطن (batn), زهدان (zehdân), بچه‌دان (baččedân)

Etymology 2

Borrowed from Arabic رُحْم (ruḥm), but the initial vowel was changed under the influence of رَحمٰن (rahmân, the Merciful), a common title of God.

Pronunciation

 

Readings
Classical reading? rahm
Dari reading? rahm
Iranian reading? rahm
Tajik reading? rahm

Noun

رحم • (rahm)

  1. mercy, pity
    • c. 1390, Shams-ud-Dīn Muḥammad Ḥāfiẓ, “Ghazal 464”, in دیوان حافظ [The Divān of Ḥāfiẓ]‎[9]:
      رحم آر بر دل من کز مهر روی خوبت
      شد شخص ناتوانم باریک چون هلالی
      rahm ār bar dil-i man k-az mihr-i rō-yi xūbat
      šud šaxs-i nātawānam bārīk čūn hilālē
      Have mercy on my heart, for out of love for your fair face,
      My incapable body has become thin like a crescent moon.
      (Classical Persian transliteration)
Derived terms
  • بی‌رحم (bi-rahm)
Descendants
  • Armenian: ռահմ (ṙahm), ըռահմ (əṙahm)
  • Assamese: ৰহম (rohom)
  • Azerbaijani: rəhm
  • Bengali: রহম (rohom)
  • Gujarati: રહેમ (rahem)
  • Hindustani:
    Hindi: रहम (raham)
    Urdu: رَحَم (raham)
  • Maithili:
    Devanagari script: रहम (raham)
    Tirhuta script: 𑒩𑒯𑒧 (rahama)
  • Old Punjabi: ਰਹਮ (rahama /⁠rahamma⁠/)
    • Punjabi:
      Gurmukhi script: ਰਹਿਮ (rahim)
      Shahmukhi script: رَحِم (raḥim)
  • Sindhi:
    Arabic script: رَحَمُ
    Devanagari script: रहमु

Further reading

  • Hayyim, Sulayman (1934) “رحم”, in New Persian–English dictionary, Teheran: Librairie-imprimerie Béroukhim