رغبت
Arabic
Verb
رغبت (form I)
- رَغِبْتُ (raḡibtu) /ra.ɣib.tu/: first-person singular past active of رَغِبَ (raḡiba)
- رَغِبْتَ (raḡibta) /ra.ɣib.ta/: second-person masculine singular past active of رَغِبَ (raḡiba)
- رَغِبْتِ (raḡibti) /ra.ɣib.ti/: second-person feminine singular past active of رَغِبَ (raḡiba)
- رَغِبَتْ (raḡibat) /ra.ɣi.bat/: third-person feminine singular past active of رَغِبَ (raḡiba)
- رَغُبْتُ (raḡubtu) /ra.ɣub.tu/: first-person singular past active of رَغُبَ (raḡuba)
- رَغُبْتَ (raḡubta) /ra.ɣub.ta/: second-person masculine singular past active of رَغُبَ (raḡuba)
- رَغُبْتِ (raḡubti) /ra.ɣub.ti/: second-person feminine singular past active of رَغُبَ (raḡuba)
- رَغُبَتْ (raḡubat) /ra.ɣu.bat/: third-person feminine singular past active of رَغُبَ (raḡuba)
Persian
Etymology
Borrowed from Arabic رَغْبَة (raḡba).
Pronunciation
- (Classical Persian) IPA(key): /ɾaɣˈbat/
- (Dari, formal) IPA(key): [räɣbǽt̪]
- (Iran, formal) IPA(key): [ɹæɢbǽt̪]
- (Tajik, formal) IPA(key): [ɾäʁbǽt̪]
| Readings | |
|---|---|
| Classical reading? | raġbat |
| Dari reading? | raġbat |
| Iranian reading? | raġbat |
| Tajik reading? | raġbat |
Noun
رغبت • (raġbat)
- propensity, liking, desire (for)
- c. 1520, Selim I of the Ottoman Empire, edited by Benedek Péri, The Persian Dīvān of Yavuz Sulṭān Selīm, Budapest, Hungary: Research Centre for the Humanities, Eötvös Loránd Research Network, →ISBN, page 126:
- رغبت کوی خرابات کنند اهل بهشت
که بدانند که در بی سر و سامانی چیست- raġbat-i kō-yi xarābāt kunand ahl-i bihišt
ki bidānand ki dar bē sar u sāmānī čīst - The people of paradise desire the alley of the tavern,
For they know what it is to be destitute.
- raġbat-i kō-yi xarābāt kunand ahl-i bihišt
Derived terms
- رغبت کردن (raġbat kardan)
Further reading
- Hayyim, Sulayman (1934) “رغبت”, in New Persian–English dictionary, Teheran: Librairie-imprimerie Béroukhim