رقاد
Arabic
Noun
رُقَاد • (ruqād) m
- verbal noun of رَقَدَ (raqada) (form I)
- night sleep
- (Christianity) dormition
Declension
| singular | basic singular triptote | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | رُقَاد ruqād |
الرُّقَاد ar-ruqād |
رُقَاد ruqād |
| nominative | رُقَادٌ ruqādun |
الرُّقَادُ ar-ruqādu |
رُقَادُ ruqādu |
| accusative | رُقَادًا ruqādan |
الرُّقَادَ ar-ruqāda |
رُقَادَ ruqāda |
| genitive | رُقَادٍ ruqādin |
الرُّقَادِ ar-ruqādi |
رُقَادِ ruqādi |
References
- Steingass, Francis Joseph (1884) “رقاد”, in The Student's Arabic–English Dictionary[1], London: W.H. Allen
Hijazi Arabic
| Root |
|---|
| ر ق د |
| 2 terms |
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): /ru.ɡaːd/, [rʊ.ɡaːd]
Noun
رقاد • (rugād) m