رقود
Arabic
Noun
رُقُود • (ruqūd) m
Declension
| singular | basic singular triptote | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | رُقُود ruqūd |
الرُّقُود ar-ruqūd |
رُقُود ruqūd |
| nominative | رُقُودٌ ruqūdun |
الرُّقُودُ ar-ruqūdu |
رُقُودُ ruqūdu |
| accusative | رُقُودًا ruqūdan |
الرُّقُودَ ar-ruqūda |
رُقُودَ ruqūda |
| genitive | رُقُودٍ ruqūdin |
الرُّقُودِ ar-ruqūdi |
رُقُودِ ruqūdi |
Adjective
رُقُود • (ruqūd)
- masculine plural of رَاقِد (rāqid)