ركوع
Arabic
| Root |
|---|
| ر ك ع (r k ʕ) |
| 4 terms |
Pronunciation
- IPA(key): /ru.kuːʕ/
- Rhymes: -uːʕ
Etymology 1
Verbal noun of رَكَعَ (rakaʕa).
Noun
رُكُوع • (rukūʕ) m
- verbal noun of رَكَعَ (rakaʕa) (form I)
- kneeling
- (Islam) ruku' (the act of bowing as part of Islamic prayer)
Declension
| singular | basic singular triptote | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | رُكُوع rukūʕ |
الرُّكُوع ar-rukūʕ |
رُكُوع rukūʕ |
| nominative | رُكُوعٌ rukūʕun |
الرُّكُوعُ ar-rukūʕu |
رُكُوعُ rukūʕu |
| accusative | رُكُوعًا rukūʕan |
الرُّكُوعَ ar-rukūʕa |
رُكُوعَ rukūʕa |
| genitive | رُكُوعٍ rukūʕin |
الرُّكُوعِ ar-rukūʕi |
رُكُوعِ rukūʕi |
Descendants
- → Azerbaijani: rüku
- → Persian: رُكُوع (roku')
- → Bengali: রুকু (ruku)
- → Urdu: رُكُوع (rukū')
- → Ottoman Turkish: ركوع (rükû)
- → Turkish: rükû
- → Uyghur: رۇكۇ (ruku)
- → Uzbek: ruku
Etymology 2
See the etymology of the corresponding lemma form.
Adjective
رُكُوع • (rukūʕ)
- masculine plural of رَاكِع (rākiʕ)