رماية
Arabic
| Root |
|---|
| ر م ي (r m y) |
| 7 terms |
Noun
رِمَايَة • (rimāya) f
- verbal noun of رَمَى (ramā) (form I)
- throwing, tossing (as a profession)
- shooting
- a. 684, معن بن أوس [Maʿn Ibn Aws], فيا عجباً لمن ربيت طفلاً […]:
- أُعَلِّمُهُ ٱلرِّمَايَةَ كُلَّ يَوْمٍ
فَلَمَّا ٱشْتَدَّ سَاعِدُهُ رَمَانِي- ʔuʕallimuhu r-rimāyata kulla yawmin
falammā štadda sāʕiduhū ramānī - I teach him shooting every day; and when his arm was steady he shot me.
- ʔuʕallimuhu r-rimāyata kulla yawmin
Declension
| singular | singular triptote in ـَة (-a) | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | رِمَايَة rimāya |
الرِّمَايَة ar-rimāya |
رِمَايَة rimāyat |
| nominative | رِمَايَةٌ rimāyatun |
الرِّمَايَةُ ar-rimāyatu |
رِمَايَةُ rimāyatu |
| accusative | رِمَايَةً rimāyatan |
الرِّمَايَةَ ar-rimāyata |
رِمَايَةَ rimāyata |
| genitive | رِمَايَةٍ rimāyatin |
الرِّمَايَةِ ar-rimāyati |
رِمَايَةِ rimāyati |
References
- Steingass, Francis Joseph (1884) “رماية”, in The Student's Arabic–English Dictionary[1], London: W.H. Allen