رهط

Arabic

Etymology 1

Of imitative origin.

Pronunciation

  • IPA(key): /ra.ha.tˤa/

Verb

رَهَطَ • (rahaṭa) I (non-past يَرْهَطُ (yarhaṭu), verbal noun رَهْط (rahṭ))

  1. to gobble, to gulp greedily
Conjugation
Conjugation of رَهَطَ (I, sound, a ~ a, full passive (?), verbal noun رَهْط)
verbal noun
الْمَصْدَر
رَهْط
rahṭ
active participle
اِسْم الْفَاعِل
رَاهِط
rāhiṭ
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مَرْهُوط
marhūṭ
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m رَهَطْتُ
rahaṭtu
رَهَطْتَ
rahaṭta
رَهَطَ
rahaṭa
رَهَطْتُمَا
rahaṭtumā
رَهَطَا
rahaṭā
رَهَطْنَا
rahaṭnā
رَهَطْتُمْ
rahaṭtum
رَهَطُوا
rahaṭū
f رَهَطْتِ
rahaṭti
رَهَطَتْ
rahaṭat
رَهَطَتَا
rahaṭatā
رَهَطْتُنَّ
rahaṭtunna
رَهَطْنَ
rahaṭna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أَرْهَطُ
ʔarhaṭu
تَرْهَطُ
tarhaṭu
يَرْهَطُ
yarhaṭu
تَرْهَطَانِ
tarhaṭāni
يَرْهَطَانِ
yarhaṭāni
نَرْهَطُ
narhaṭu
تَرْهَطُونَ
tarhaṭūna
يَرْهَطُونَ
yarhaṭūna
f تَرْهَطِينَ
tarhaṭīna
تَرْهَطُ
tarhaṭu
تَرْهَطَانِ
tarhaṭāni
تَرْهَطْنَ
tarhaṭna
يَرْهَطْنَ
yarhaṭna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أَرْهَطَ
ʔarhaṭa
تَرْهَطَ
tarhaṭa
يَرْهَطَ
yarhaṭa
تَرْهَطَا
tarhaṭā
يَرْهَطَا
yarhaṭā
نَرْهَطَ
narhaṭa
تَرْهَطُوا
tarhaṭū
يَرْهَطُوا
yarhaṭū
f تَرْهَطِي
tarhaṭī
تَرْهَطَ
tarhaṭa
تَرْهَطَا
tarhaṭā
تَرْهَطْنَ
tarhaṭna
يَرْهَطْنَ
yarhaṭna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أَرْهَطْ
ʔarhaṭ
تَرْهَطْ
tarhaṭ
يَرْهَطْ
yarhaṭ
تَرْهَطَا
tarhaṭā
يَرْهَطَا
yarhaṭā
نَرْهَطْ
narhaṭ
تَرْهَطُوا
tarhaṭū
يَرْهَطُوا
yarhaṭū
f تَرْهَطِي
tarhaṭī
تَرْهَطْ
tarhaṭ
تَرْهَطَا
tarhaṭā
تَرْهَطْنَ
tarhaṭna
يَرْهَطْنَ
yarhaṭna
imperative
الْأَمْر
m اِرْهَطْ
irhaṭ
اِرْهَطَا
irhaṭā
اِرْهَطُوا
irhaṭū
f اِرْهَطِي
irhaṭī
اِرْهَطْنَ
irhaṭna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m رُهِطْتُ
ruhiṭtu
رُهِطْتَ
ruhiṭta
رُهِطَ
ruhiṭa
رُهِطْتُمَا
ruhiṭtumā
رُهِطَا
ruhiṭā
رُهِطْنَا
ruhiṭnā
رُهِطْتُمْ
ruhiṭtum
رُهِطُوا
ruhiṭū
f رُهِطْتِ
ruhiṭti
رُهِطَتْ
ruhiṭat
رُهِطَتَا
ruhiṭatā
رُهِطْتُنَّ
ruhiṭtunna
رُهِطْنَ
ruhiṭna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُرْهَطُ
ʔurhaṭu
تُرْهَطُ
turhaṭu
يُرْهَطُ
yurhaṭu
تُرْهَطَانِ
turhaṭāni
يُرْهَطَانِ
yurhaṭāni
نُرْهَطُ
nurhaṭu
تُرْهَطُونَ
turhaṭūna
يُرْهَطُونَ
yurhaṭūna
f تُرْهَطِينَ
turhaṭīna
تُرْهَطُ
turhaṭu
تُرْهَطَانِ
turhaṭāni
تُرْهَطْنَ
turhaṭna
يُرْهَطْنَ
yurhaṭna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُرْهَطَ
ʔurhaṭa
تُرْهَطَ
turhaṭa
يُرْهَطَ
yurhaṭa
تُرْهَطَا
turhaṭā
يُرْهَطَا
yurhaṭā
نُرْهَطَ
nurhaṭa
تُرْهَطُوا
turhaṭū
يُرْهَطُوا
yurhaṭū
f تُرْهَطِي
turhaṭī
تُرْهَطَ
turhaṭa
تُرْهَطَا
turhaṭā
تُرْهَطْنَ
turhaṭna
يُرْهَطْنَ
yurhaṭna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُرْهَطْ
ʔurhaṭ
تُرْهَطْ
turhaṭ
يُرْهَطْ
yurhaṭ
تُرْهَطَا
turhaṭā
يُرْهَطَا
yurhaṭā
نُرْهَطْ
nurhaṭ
تُرْهَطُوا
turhaṭū
يُرْهَطُوا
yurhaṭū
f تُرْهَطِي
turhaṭī
تُرْهَطْ
turhaṭ
تُرْهَطَا
turhaṭā
تُرْهَطْنَ
turhaṭna
يُرْهَطْنَ
yurhaṭna

Etymology 2

Borrowed from Classical Syriac ܪܗܛܐ (rahṭā, rehṭā, course; coordination; manner of living).

Noun

رَهَط • (rahaṭm (plural أَرْهَاط (ʔarhāṭ))

  1. tribe, band, family, group, troop, cohort, squad
Declension
Declension of noun رَهَط (rahaṭ)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal رَهَط
rahaṭ
الرَّهَط
ar-rahaṭ
رَهَط
rahaṭ
nominative رَهَطٌ
rahaṭun
الرَّهَطُ
ar-rahaṭu
رَهَطُ
rahaṭu
accusative رَهَطًا
rahaṭan
الرَّهَطَ
ar-rahaṭa
رَهَطَ
rahaṭa
genitive رَهَطٍ
rahaṭin
الرَّهَطِ
ar-rahaṭi
رَهَطِ
rahaṭi
dual indefinite definite construct
informal رَهَطَيْن
rahaṭayn
الرَّهَطَيْن
ar-rahaṭayn
رَهَطَيْ
rahaṭay
nominative رَهَطَانِ
rahaṭāni
الرَّهَطَانِ
ar-rahaṭāni
رَهَطَا
rahaṭā
accusative رَهَطَيْنِ
rahaṭayni
الرَّهَطَيْنِ
ar-rahaṭayni
رَهَطَيْ
rahaṭay
genitive رَهَطَيْنِ
rahaṭayni
الرَّهَطَيْنِ
ar-rahaṭayni
رَهَطَيْ
rahaṭay
plural basic broken plural triptote
indefinite definite construct
informal أَرْهَاط
ʔarhāṭ
الْأَرْهَاط
al-ʔarhāṭ
أَرْهَاط
ʔarhāṭ
nominative أَرْهَاطٌ
ʔarhāṭun
الْأَرْهَاطُ
al-ʔarhāṭu
أَرْهَاطُ
ʔarhāṭu
accusative أَرْهَاطًا
ʔarhāṭan
الْأَرْهَاطَ
al-ʔarhāṭa
أَرْهَاطَ
ʔarhāṭa
genitive أَرْهَاطٍ
ʔarhāṭin
الْأَرْهَاطِ
al-ʔarhāṭi
أَرْهَاطِ
ʔarhāṭi
Derived terms

References

  • rhṭ”, in The Comprehensive Aramaic Lexicon Project, Cincinnati: Hebrew Union College, 1986–
  • Баранов, Х. К. (2011) “رهط”, in Большой арабско-русский словарь (Bolʹšoj arabsko-russkij slovarʹ), 11th edition, Москва: Живой язык, →ISBN
  • Corriente, Federico, Pereira, Christophe, Vicente, Angeles, editors (2017), Dictionnaire du faisceau dialectal arabe andalou. Perspectives phraséologiques et étymologiques (in French), Berlin: De Gruyter, →ISBN, page 563
  • Corriente, Federico (1999) “Los sirismos del árabe andalusí”, in Estudios de dialectología norteafricana y andalusí[1] (in Spanish), volume 4, page 60
  • Kazimirski, Albin de Biberstein (1860) “رهط”, in Dictionnaire arabe-français contenant toutes les racines de la langue arabe, leurs dérivés, tant dans l’idiome vulgaire que dans l’idiome littéral, ainsi que les dialectes d’Alger et de Maroc[2] (in French), volume 1, Paris: Maisonneuve et Cie, page 938
  • Lane, Edward William (1863-1893) “رهط”, in Arabic-English Lexicon, London: Williams & Norgate.
  • Wehr, Hans (1979) “رهط”, in J. Milton Cowan, editor, A Dictionary of Modern Written Arabic, 4th edition, Ithaca, NY: Spoken Language Services, →ISBN