روبيان
Arabic
Pronunciation
- IPA(key): /ruː.bi.jaːn/
Etymology
A modernly preferred form for إِرْبِيَان (ʔirbiyān) accepted as the conventional shape in Classical Arabic, which has been inherited from Proto-Semitic *ʾirbay- (“locust”), together with Eblaite 𒅕𒉈𒈝 (ir-bí-núm /ʾerbênum/) also giving evidence of an original *-ān component not found in other Semitic attestations.
Pronunciation
- IPA(key): /ruː.bi.jaːn/, /ruːb.jaːn/
Noun
رُوبِيَان or رُوبْيَان • (rūbiyān or rūbyān) m
Declension
| singular | basic singular triptote | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | رُوبِيَان; رُوبْيَان rūbiyān; rūbyān |
الرُّوبِيَان; الرُّوبْيَان ar-rūbiyān; ar-rūbyān |
رُوبِيَان; رُوبْيَان rūbiyān; rūbyān |
| nominative | رُوبِيَانٌ; رُوبْيَانٌ rūbiyānun; rūbyānun |
الرُّوبِيَانُ; الرُّوبْيَانُ ar-rūbiyānu; ar-rūbyānu |
رُوبِيَانُ; رُوبْيَانُ rūbiyānu; rūbyānu |
| accusative | رُوبِيَانًا; رُوبْيَانًا rūbiyānan; rūbyānan |
الرُّوبِيَانَ; الرُّوبْيَانَ ar-rūbiyāna; ar-rūbyāna |
رُوبِيَانَ; رُوبْيَانَ rūbiyāna; rūbyāna |
| genitive | رُوبِيَانٍ; رُوبْيَانٍ rūbiyānin; rūbyānin |
الرُّوبِيَانِ; الرُّوبْيَانِ ar-rūbiyāni; ar-rūbyāni |
رُوبِيَانِ; رُوبْيَانِ rūbiyāni; rūbyāni |